পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
বৈদেহী-বিচ্ছেদ।


ইক্ষাকু কুলৰ মই,
কলঙ্ক আৰ্জ্জিলোঁ!

(নেপথ্যে পদশব্দ )


কাৰ পদব্ৰজে
কঁপিছে মেদিনী!
যেন মুৰ্হুমুহু ভূমিকম্প!

(ভৰত, লক্ষ্মণ আৰু শত্ৰুঘ্নৰ প্ৰবেশ আৰু সাষ্টাঙ্গে
ৰামক প্ৰণিপাত।)

প্ৰজাৰ হিতত যেন
মতি থাকে সৰ্ব্বদায়।
তিনিওটি ধনুৰ্ব্বান হাতে
সমৰৰ বেশে ?
ভৰত—ককাই দেউ! কিঙ্কৰৰ অপৰাধ
ক্ষমিব আপোন গুণে।
দূত মুখে
নাপালোঁ সঠিক বাৰ্ত্তা,
নুবুজিলোঁ মতাৰ কাৰণ।
ৰাম—বোপা! যথাৰ্থতে মতাৰ কাৰণ,
নহয় সমৰ অৰ্থে বীৰে বীৰে।
যুদ্ধ ইটো ভাগ্যে মনে।
শুনিলোঁ দুৰ্ম্মুখ মুখে,
জানকীক ৰখা বাবে,