সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বৈদেহী-বিছেদ।


 জগত্ প্ৰেমত মুগ্ধ।
 ইটোৱে সিটোৱে প্ৰেম, ইপ্ৰাণে সিপ্ৰাণে
 ঈশ্বৰে প্ৰানীয়ে প্ৰেম।
 প্ৰেমৰ আঘ্ৰাণে,
 ব্যাকুল ই ত্ৰিভুবন, প্ৰেমৰ কাৰণে।
 তোমাতে আমাতে প্ৰেম, মৰমে মৰমে গঁথা,
 অধৰে তোমাৰ দিছে প্ৰেমৰ বতৰা;
 প্ৰেম প্ৰেম প্ৰেম দান বিজ্ঞাপণ দিছে,
 প্ৰেমৰ ভিকাৰী মোক অথিৰ কৰিছে,
 চতুৰা ৰজনী দেবী, সখী য়াই আহি,
 কাণে কাণে কলে মোক সিপ্ৰেম কাহিনী;
 উদগিল তন্ত্ৰি আজি প্ৰচণ্ড প্ৰভাৱে,
 মিনতি কৰিছে প্ৰিয় তোমাৰ শ্ৰীৰামে,
 দিয়াহে জুৰণী আজি, হৃদয়ৰ তমোমণি,
 কৰা প্ৰেম দান প্ৰিয়ে, ৰাম প্ৰনয়িণী!
বৈদেহী—নাথ! তযু-আজ্ঞাধীনা দাসী, তযু পদতলে,
 ললাটে দিবা নিশি, তযু প্ৰেমৰ কাৰণে,
 কিনি দাসী বৈদেহীক, প্ৰেম ভঁড়ালিনী কৰি,
 ৰাখিছে নিজেই।
 নাথ! চেনেহ প্ৰকাশি,
 নিজৰ সম্পত্তি প্ৰেম, অঘিণে গ্ৰহণ কৰি,
 দাসীৰো অভীষ্ট যেন, সিদ্ধি কৰে হৰি।
 যদি এই দাসীৰ ৰক্ষিত প্ৰেমে