পৃষ্ঠা:বৈকুণ্ঠ পয়ান চৰিত্ৰ.pdf/২৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(২৩) জানি সব লোক নব। তেজি হিংস| ধৰ্ম্ম আৰ || সব ব্ৰহ্মময় জীৱ। আমাৰ পৰম প্ৰিয়॥৮৯ নিচিন্তিবা মহা মাৰ॥ অনাদোষে পিপৰাৰ কৰ্ণ পথে ভকতৰ | পশে হৰি অভ্যম্ভব॥ ৯০ হিয়াত প্ৰবেশি পাছ্ৰে। নিৰাকাৰে তুমি হনি। থাকে ভকতৰ কাছে। সজ্জনক ৰক্ষা কৰি॥৯১ শৰণে পশিলে৷ আমি। থাকিয়ে৷ জগত স্বামী। জয় শঙ্কৰ দেৱ। পাৱে পৰি কৰে৷ সেৱ॥৯২ তোমাব কিঙ্কৰ আমি। চৰণে থাপিয়ে| স্বামী, সৰ্ব্বদোষ মৱশিয়া। যুৰ৷য়ে৷ আমাৰ হিয়!॥৯৩ তোমাৰ চত্ৰি চয়। সৰ্ব্ব দেৱ শিৰোমণি। বুদ্ধিদোষে হুয়া ভূল। লেখিলোঁ যতনে ময়॥<ty assige হে প্ৰভু চক্ৰপাণি॥৯৪ জন্ম যদি তযু পদ কুল | androi মই মহা মূঢ় ঘোৰ॥৯৫ অতি ক্ষমিবা সমস্ত মোৰ।' কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন কবি। অধিবা জন্মৰ কাম। দৃঢ় ব্ৰত ধবি॥ ডাকি বোলা ৰাম বাম॥ ME 545 স্বাক্ষৰ— ---+ty vir সম্পূৰ্ণ গ্ৰন্থ শ্ৰীহলিৰাম হাজৰীকা। --১৮৫৪