এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
জয় হৰি হৰ বুলি দেৱে জোকাৰয়।
বিদ্যাধৰ আদি কৰি সবেও নাচয়॥
অনন্তৰে ক্ৰীড়াকৰি ভৈলা অৱসান।
হংসবেশ এৰি চাৰি জলে কৰি স্নান॥
জলৰ উঠিয়া কৰি চাৰি ৰঙ্গ মন।
আকাশত দেৱে পুষ্প বৰিষে সঘন॥
সেহি বেলা বাৰাহে বুলিলা অনুমানি।
বসুমতী শুনিয়ো আমাৰ যেন বাণী॥
পক্ষীৰ বেশৰ বীৰ্য্য জানি সাৰে সাৰ।
ডিম্বৰূপে বাজ কৰা গৰ্ভৰ সত্বৰে॥
শুনি দুয়ো সতী পাছে তেখনে ত্যজিলা।
ডিম্বৰূপে সেহি বেলা দুয়ো বাজ কৈলা॥
ডিম্ব গুছি দুই ডিম্বে দুই কন্যা ভৈলা।
তেঁৱা তেঁৱা কৰি দুয়ো কান্দিবে লাগিলা॥
দেখা সবে ইটো কথা সুমঙ্গল ভৈল।
মুহুৰ্ত্ততে ডিম্ব গুচি কন্যা উপজিল॥
কন্যা দেখি সবাৰে হৰিষ ভৈলা মন।
আমাৰ সিজিল কাৰ্য্য বোলে দেৱগণ॥
জগত কাৰণী লক্ষ্মী গোসানী ভৈলন্ত।
নিজৰূপে গৌৰী দেবী স্থানে আসিলন্ত॥
এহি বুলি দেবগণে ৰঙ্গ কৰি পাছে।
উগুল থুগুল মনে গুনি গান্থি আছে॥
