পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/৬১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৫৫)

দুখ, শোক, শ্ৰম, ৰোগ যায় শৰীৰৰ।
কিন্তু নাহে কোনো অকলৈ,
মায়াময় এই আশ্ৰমত
কোনো প্ৰাণী নিশাত নেথাকে।
দেখি দিঠকতে
বহু বিধ মায়া দৰশন
পুণ্য জীৱ মৃত্যুৰ পিচত
মায়া ৰূপে থাকে আশ্ৰমত।
ৰাম৷ শুনি যেন ক'ৰবাত মধুৰ সঙ্গীত,
বনৰ মাজত যেন
বৰষিছে অমিয়া পঞ্চম।
[মায়! কন্যা সকলৰ প্ৰবেশ

⸻০⸻


মায়া কন্যা সকল।


গীত।


আজি আমি কৰি যতন
পাতিছোঁ আসন মনে মনে;
আহিব সখি, বহিব তাতে,