পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৩১ )

কৰ পৰা তোৰ যম ওলাবহি আহি।
বালী।  আশীৰ্ব্বাদ বুলি মই মানিছোঁ সকলো;
পালে দান তোমাৰ হৃদয়
জীওঁ যদি এদিনো ধৰাত,
সেই এদিনকে
ভাবিম মনত মই শতবৰ্ষ বুলি,—
স্বৰ্গতুল্য লাগিব ধৰণী।
ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা পূৰণত
অনাহক বাধ্য নকৰিবা। (ধৰিব খোজে।)
ৰুমা৷   ৰক্ষা কৰ ভগৱতি বিপদ তাৰিণি।
প্ৰাণ থাকে মানে
নোৱাৰিবি চুব মোৰ দেহ।
[ ফুল গছ উভালি লয়। ]
তাৰাৰ প্ৰবেশ।
তাৰা।   ( বালীৰ হাতত ধৰি )
কত তুমি শিকিলা অনীতি এনে?
ভাতৃবধু অস্পৃশ্যা তোমাৰ;
ধিক নৰপতি,
জ্ঞানী হয়ো কিয় তুমি কৰা অনাচাৰ?
সকলোৰে প্ৰস্থান।