এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯০
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
মোৰ সঞ্জীৱনী মণি থাকি কৰে কিক।
জমাই নিজীলে বিধৱা হোৱে জীক॥
জগতৰ হিতাৰ্থে স্ৰজিল ইটো মণি।
বৈষ্ণৱ জনক লাগি পঠাইবে আপুনি॥৪৫১
শুনি বাসুদেৱে মোক বুলিবন্ত কি।
তোৰ লোকে কি বেলা পঠাওঁ মণি দি॥
অনন্তৰ বচন শুনিয়া সৰ্পগণ।
হেট মাথা কৰিয়া নিশ্বাস কাঢ়ে ঘন॥৪৫২
তাসম্বাৰ মাজে আছে ধৃতৰাষ্ট্ৰ নাগ॥
উঠি মাতিলন্ত অনন্তৰ হুয়া আগ।
শুনা সৰ্পৰাজা প্ৰভু বচন আমাৰ।
দাতা প্ৰাণী ভৈলেসে দিবাক নাই ধাৰ॥৪৫৩
এবে মনুষ্যক লাগি নিদিবাহা মণি।
বিশেষত পিতৃবধী অধৰ্ম্মক জানি॥
তোমাৰেসে হিত পক্ষে বোলো সবে বুদ্ধি।
অধৰ্ম্মী জনৰ একো নাকলে ঔষধি॥৪৫৪
ইটো মণি ৰহিবেক মনুষ্যত যাই।
পাতালক লাগি ইটো নাসিব দুনাই॥
মাৰ্কণ্ডেয় শপত গৰুড় পক্ষীবৰ।
একো কালে নপশন্ত পাতাল ভিতৰ॥৪৫৫
সি কাৰণে মণি বাখি আছয় পাতালে।
মনুষ্যত মণি পাইলে নিবে সেহি তালে॥
