কায়স্থ সমাজৰ ইতিবৃত্ত। 1 সত্ৰবোৰ ধৰ্মৰ কেন্দ্ৰৰ ন-গুৰু ধৰ্মৰ অধিপতি-“গুৰু বাক্য শিলৰ ৰেখ”। সকলো শিষ্য গুৰুৰ ণী প্ৰাণপণে পালন কৰিছিল। গাৱত কোনো বাদ-বিসম্বাদ হলে, যদি সি গাৱত নিস্পত্তি নহয় তেনে অৱস্থাতত সময়ে সময়ে গুৰুৱে আদেশ পঠাব গাত পৰিছিল। গুৰুৰ আদেশ শিষ্যসকলে সাজ্ঞাতকৈ বেচি শ্ৰদ্ধাৰে পালন কৰিছিল। সেই সময়ত গুৰু একোজন দ্বিতীয় বজাৰদৰে হৈ গুৰুসকলে এক হাতে পৰকলৰ বিত্ত ধৰ্ণ দিছিল আৰু অনি হাতে শিন্যসকলক নৈতিক বল কৰিছিল। ৪! নামনিৰ গুৰু-শিষ্য গুৰুসকলৰ ব্যৱহাৰ-নামনি আৰু উজনি অঞ্চত অগ 'থক দেখা •ম। -নি অঞ্চলৰ শুব ল শিষ্য। ৰলৈ , শিশৰ সৰ • ১১ দিন বা বৰে শিন্যসবল যাৰ যি শক্তি (১ই অনুৰূপে ও দক্ষিণ দিকে, ওৰুৱে •বেই গ্ৰহণ আশাব দ দি সব অৰ্থাৎ ঘৰলৈ গুচি যান। নামনিৰ গুৰুসবন শিৰ ঘৰলৈ যোৱা দল আৰু শিব ও • বাস বা পুৰ। ধৰণ আদৰ্শ স্থানাস অছিল-বৰ্তমানেও কিছু বি; অৰণে | আছে। গুৰু শিৰ ঘ ৩ প্ৰবেশ বৰা আগতে গাবৰ মূৰত গুৰুজন বহি, গ ৩ লি। ও বদাৰ শিৰ ঘৰ ৩ সবাদ দিযাস। শিষ্যসব। গুৰু-আগমনৰ সংবাদ শুনি খেল-তাল, ধূ-বস্তি, চাৰ লৈ গৈ ৰজা বনি এনে।ৈ ওৰু এ * প্ৰবেশ কৰোঁতেই তিৰোতালে (ভ কৰি দিযে • অ| এত ধৰ। গুৰুক বৰি চোতাল , চ'ৰা ( •াণঘৰৰ টুপত পিৰা বা ঢাৰীত কাপোৰ পাৰি দি বংশষ। তিনোতাসকলে গীত গাই পাবে, পুৰুৰে শুৰুব চৰণ ধুৱাই দিযে—আৰু চৰণামৃত উপস্থিত সমজুৱাব ভগাই দিযে। গুৰুৰ আগত তামোল পণ দি*। হয়—গুৰুৱে কাটি অ + উপস্থিত লোকসকলক এখন এখনবৈ ভগাই দিয়ে; লগে লগে গুৰুৱে শিষ্যসকলৰ মঙ্গল বাতৰি গ্ৰহণ নিজে খায় সুন্দৰীদিয়া। সন্ধ্যা পৰত হৰিকীৰ্তন আৰম্ভ হয—সকলে। শিষ্য গোট খাল-তিৰোতা বুড়া-বুঢ়ী সকলো অপাৰ আনন্দ; যেন তেওঁলোকৰ ঘৰৰ মুল লোজন বহুত দিন দৰ দেশত আচিল--আজি আমি ঘৰ
