কাষস্থ সমাজৰ ইতিবৃত্ত। ১১১
Co1 অনুকৰণ বুলিব পাৰি। পৰ্বতী গোৰ্সাইৰ পাচতেই সম্ভবতঃ আমাৰ দেশৰ ব্ৰাহ্মণ-গোসইসকলে “গোস্বামী শিখিবলৈ আৰম্ভ কৰে। আৰু তাৰ ফলত নামনি অঞ্চলত “গোস্বামী শব্দটো এক প্ৰকাৰ জাতিবাচক «গে বৰ্তমান সমযলৈকে চলি আহিছে; কিন্তু উজনি অঞ্চলত যদিও আৰম্ভতে বাহ্ম। ধচাৰ্যসকলেই • স্বামী লিখিছিল, পাচত অন্যান্য ধৰ্মাচাৰ্যসকলেও তাক অনুকৰণ কৰিবলৈ ধৰিলে। উজনিত সেই বাবণে বঙ্গদেশৰদৰে “গোস্বামী শব্দটো জাতিবাচক ধাচাৰ্যৰ উপাধি নহয। প্ৰভু শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰ চুহুং বা স্বৰ্গনাৰাষণ ৰাজাৰ দিনত (১৪৯৭-১৫ ৩৯) নামনিলৈ যায়। ইয়াৰ প্ৰায় ৫০|১০ বছৰ পাচত শ্ৰীশ্ৰীবংশীগোপালদেৱ উজনিত ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিবলৈ শ্ৰীশ্ৰীমাধৱদেৱৰদ্বাৰা প্ৰেৰিত, ॥ ঐশীগোপালদেৱৰ শিষ্য নিৰঞ্জনদেৱৰপৰা জযধ্বজসিংহে (১৬৫-১৬৬৩ খৃঃ অঃ) ধণ গ্ৰহণ আহোমৰাজৰ কামৰূপীয় ভাগৱতী ধৰ্মগ্ৰহণৰ এযে আৰম্ভ। ৰাজঘৰত এই ধৰ্মে আদিৰ পোৱাত অধঃ- ৩ বৰ বেগে চলিবলৈ ধৰে। আৰু এই সময়ে আমি ওপৰত উবে কৰি আহা “বৰ বাৰ অৰু সৰু বাৰজনীয“ আচাৰ্যসকলে উজনিত ধৰ্মচাৰ বৰিবলৈ ধৰে। এইসকল উজনি এ ছিল; উজনিৰপৰা গৈ পুৰুমোত্তম ঠাকৰ আৰু চতুভ জ ঠাকৰপৰা ধৰ্ম গ্ৰহণ কৰি “বৰমেধা” মেবি” নাম লৈ আহিছিল। T? বিজসিংহ ৰাজাৰ দিনতেই কনিৰূপত মুছলমান প্ৰভাব বিস্তাৰ?ৱাত প ৰুমে ঠাৰ
- * চতুজ ঠাকৰৰ বিপৰ পত্নদয় ভাগিন দমেদব গ ৩'ৰ সৈতে উজনিলৈ আহিছিল। এই না
{{ সহাযতেই দা‘েদৰ আই হাবিৰ মাজত ঢাক খাই থব। ব বাগানৰ বি কাটি উলিয়াই
- , ব ব ৰিছিল।
কবজসি (১৬৬-১৬৭০ খঃ অঃ) ৰাজাৰ দিনত দামোদৰ আ তাৰ পুৰ্ণ নবান্ত, চতুভুজ ঠাকুৰৰ ॥ পুৰ অন্তৰায অত। আৰু পুৰুণোত্তম ঠাকুৰৰ জীৰ পুল চক্ৰপাণি আদি অ'তাসকনে বাজাৰপৰা | শন অনুগহ লাভ কৰে। * অহাৰাজ উদযাদিত্যে (১৬৭০-১৬৭১ ঃ অঃ) উক্ত বৰ পৰিচম পাই চকপাশি আতাত তেওঁ সবলে। আমোলাকে এই অহা প্ৰণ হবলৈ ৰা-অজ্ঞা দিছিল। পাম ১৬০০ খৃঃ অঃ পৰা গদাধৰ সিংহ ৰা ৰিদিনলৈকে এম ৮০ বছৰ উজনিত ভাগবতী ধৰ্ম বেচিকৈ তাৰ ভিতৰত শেষৰ প্ৰায় ত্ৰিশ বছৰ বলি এই ধৰ্মৰ নোত উজনিত বৰ কোবাল আছিল। কিন্তু চr বিজসিংহ ৰাজাৰ ভায়েক দ খাদৰ অ তাৰ পৰ ৰমাকা অ তাত শৰ। হয ৰজাৰবাৰা ৰোবাত সত্ৰ কৰাই দিযে :- “সৰু গোহাইৰাজ। ঠাকুৰৰ ভক্ত ভৈল। এহিতে যোবা সম্পত্তি বাঢ়িল।” ঠাকুৰ চৰিত—দ্বিজ হৰিনাৰাযণ অত॥ জহিৰ ফুল টঙ্গচুএ আতাত শৰণ হৈছিল আৰু বহুত সম্পত্তি দান কৰিছিল। তেওঁ নিজ নাম খোদিত কৰি
- ং ঐ ৰ বণ্টা আৰু বৰকাহ এখ- বৰ্তমানে ৰোৱা বংশধৰ ৰালিসত্ৰত (নগাওঁ) আছে।
“ভেটি বস্তু প্ৰতি নিত মিলল বহুত। ৰাজাৰ আদিৰ তি আসি থাকে দুত॥ গজপুৰ •মে ৰাভা পাহাৰ ত|f57। তৈতে ঠাৰক নিয়া উৎসৱ পাতিল॥ ৪৯০ ঠাকুৰ চৰিত-দ্বিজ হৰিনাৰাষণ। Tintory Of Aggam by Geite Page 158. 5 27
