( 8 )
অধিকে জলিলা কোপ হিন্যকশিপু।
দুৰাচাৰ পুত্ৰ তই মোৰ ভৈলি ৰিপু॥
হৰি সুমৰস তই মোহোৰ আগত।
সুনি সুচি তাৰে জেন দখিন কৰ্ণত॥
একে জে অসুৰ আমি ব্যাধ জে তনয়।
হৰি সুমৰনে পাপ অধিকে চাপয়॥
বিসেসত হন্ত মোৰ হৰি বড় ভাই।
তাঙ্ক সুমৰন্তে হৃদয়ত বৰ ঘাই॥
মোত খাটে হৰিহৰ ব্ৰহ্মা পুৰন্দৰ।
কোন দেৱ আছে হেন মোহোৰ উপৰ।
তিনিয়ো ভুবনে দেখা মই অধিকাৰি।
মোৰ পুত্ৰ হুয়া তই সুমৰাস হৰি॥
দুৰাচাৰ পুত্ৰ তই এভো হেন কৰা।
প্ৰান খানি ৰৈক্ষা কৰা মিচাত নমৰা।
বিষেসত হন্ত মোৰ হৰি প্ৰানেৰ বৈৰি।
বামনয় সাস্ত্ৰক পঢ়িয়ো ভাল কৰি॥
প্ৰহ্ৰাদ বদতি বাপ নাখে আন বানি।
হৰি সুমৰন্তে মোৰ জাউক প্ৰানখানি॥
ক্ৰোধিলেক ৰাজায়ো পুত্ৰৰ সুনি বানি।
তুলাত লাগিলা জেন প্ৰচণ্ড অগনি॥ ২০
ক্ৰোধৰ বেগত ৰাজা নপান্ত উপাই।
ঠৰমৰ কৰিয়া পুত্ৰক আচে চাই॥
চাৰিদিকি দৃষ্টি ভৰি চাহন্ত নিৰখি।
কৌটী সহশ্ৰেক হস্তি মাউতে আচে ৰাখি॥