এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
প্ৰতিমা
বিমুখ।
ভুমুকি মাৰিয়ে হলি সংসাৰ বিমুখ
সংসাৰৰ বিহে তোৰ দহিলে হৃদয়!
মৰম নোহোৱা হায় বাহিৰ সংসাৰ
ঘূৰি চাবলকে তোৰ ভাল নেলাগিল।
দুৱাৰৰেপৰা উভতিলি ঘৰলৈ
কি দেখি নগল সত ওলাবলৈ তোৰ॥
মানুহে মানুহে হায়! মৰম নেদেখি
কোমল হৃদয় তোৰ গল পৰি জঁই॥
নিজৰ যি দুখ মাথোঁ নিজেই বুজিলি
নগল যে মন তোৰ কাকো বুজাবলৈ,
এনেই দুখীয়া দেখি সংসাৰৰ প্ৰাণী
নেজাপিলি আৰু তোৰ দুখৰ কাহিনী।
কলেও দুখৰ কথা কোনে পতিয়াব?
নিঃকুটুমীয়া লোকে পুতৌ নেজানিব।
সেই দেখিয়ে নে তই এৰি গলি হায়!
সংসাৰৰ ৰদে ভাপে পমিয়েই গলি
নীচৈ কুমলীয়া তই স্নেহৰ পুতলি!
বাৰীচুকে ৰিঙিয়াই ভাই লগে লৈ
ধেমালিত মগ্ন তোক দেখিলে শুৱায়।
৬
