এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্ৰতিধ্বনি
(৫৭)
সুনীল অনন্ত নীৰ!
স্বাধীন তুমি, মুক্ত তুমি,
সৌম্য সুস্থিৰ;
ঝাঞ্চা-মেঘ, প্ৰলয়-প্ৰমাদ,
—হৰ্ষ-বিষাদ, ক্লান্তি-আহলাদ,
স্বচ্ছন্দে সামৰি হিয়াত
অতল গভীৰ⸺
কত গ্ৰহ চন্দ্ৰ উদে,
নিশা সন্ধ্যাই নয়ন মুদে,
উষা জাগে কণক ৰাগে
নৱ ঘন নীলাম্বুদে,
হিৰন্ময় হিয়াত দোলে
অনন্ত মিহিৰ;
ওপৰে জলদ-ভেৰী,
আৱৰ্ত্তই পাৰে গেৰি,—
অতল জলধি-তলে
স্নিগ্ধ-তিমিৰ বেঢ়ি,
গম্ভীৰ যোগীবৰ
মৌন বধিৰ!
⸻
১৮৪২ শক |
