পৃষ্ঠা:প্ৰচণ্ড.pdf/১৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

কঠোৰ শ্ৰমৰ ফল সদায়েই মিঠা হয়। আৰু এই ত্যাগ আৰু শ্ৰমেই মাওবাদী নেতাজনৰ ভৱিষ্যত উজ্জ্বল কৰি তুলিব।'

 ৰজাৰ কেবিনেটৰ প্ৰাক্তন মন্ত্ৰী আৰু এতিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰজাতন্ত্ৰ পাৰ্টি (নেপাল)ৰ নেতা কমল থাপাই প্রচণ্ড সম্পর্কে কয়— 'নেপালৰ মাওবাদী নেতাসকলে আদৰ্শগতভাৱে দায়বদ্ধ ব্যক্তি। আগতে বা এতিয়াও যেতিয়াই মই তেওঁলোকৰ লগত কথা পাতোঁ, মই উপলব্ধি কৰোঁ যে তেওঁলোকে ৰূপান্তৰত গভীৰভাৱে বিশ্বাস কৰে। মার্ক্সীয় আদৰ্শৰে ৰূপান্তৰ সম্ভৱ বুলি তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে। অধ্যক্ষ প্ৰচণ্ডৰ নেতৃত্বত মাওবাদীসকল কৌশলগত দিশত সাংঘাতিকভাৱে নমনীয় স্থিতি গ্ৰহণ কৰিছিল।'

 নেপালৰ কমডেসকলৰ দৰে ভালেকেইজন ভাৰতীয় জ্যেষ্ঠ ৰাজনৈতিক নেতায়ো নেপালৰ মাওবাদী নেতাজনৰ বিষয়ে উচ্চধাৰণা পোষণ কৰিছিল। নেপালৰ ৰাজনৈতিক মঞ্চত অভূতপূর্ব পৰিৱৰ্তন ঘটোৱাৰ বাবে প্ৰচণ্ড আৰু তেওঁৰ সহযোগী বাবুৰাম ভট্টায়ক ভাৰতীয় কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সাধাৰণ সম্পাদক প্রকাশ কাৰাট আৰু পাৰ্টিৰ জ্যেষ্ঠ সদস্য সীতাৰাম য়েচুৰিয়ে উচ্চ প্রশংসা কৰিছে।

 ২০০৬ চনৰ ১৮ নৱেম্বৰত জনতা দল (সংযুক্ত)ৰ সভাপতি শাৰদ যাদৱে নতুন দিল্লীত আয়োজন কৰা এক ভোজমেলত প্রাক্তন প্রধান মন্ত্রী বিশ্বনাথ প্রতাপ সিঙৰ সৈতে প্ৰচণ্ডৰ সাক্ষাৎ ঘটিছিল। বিশ্বনাথ প্রতাপ সিঙে কৈছিল— ‘বিশ্বক বিপ্লৱৰ নতুন পথ প্ৰদৰ্শন কৰাৰ বাবে মই আপোনাক ধন্যবাদ জনাইছোঁ। নেপালী জনসাধাৰণৰ জীৱনলৈ ৰূপান্তৰ অনা প্ৰচণ্ডৰ সাক্ষাৎ পাবলৈ সুযোগ পোৱা বাবে মই অতি আনন্দিত।' শাৰদ যাদৱৰ ভোজমেলত, ভাৰতৰ অন্য এজন প্ৰাক্তন প্রধান মন্ত্ৰী ইন্দৰ কুমাৰ গুজৰালেও প্ৰচণ্ড আৰু তেওঁৰ সংগঠনৰ বিষয়ে সদিচ্ছাপূর্বক অভিমত আগবঢ়াইছিল। ১৯৯৭ৰ পৰা ১৯৯৮ৰ মাৰ্চলৈ প্ৰধান মন্ত্ৰীৰ দায়িত্বত থকা গুজৰালে প্রচণ্ডক কৈছিল—

 ‘বুৰঞ্জীত মই বিপ্লৱৰ বিষয়ে পঢ়িছোঁ, কিন্তু আপুনি তাক কাৰ্যকৰী কৰিলে৷ ইয়াৰ বাবে মই আপোনাক ধন্যবাদ জনাব বিচাৰোঁ।”

 ভাৰতীয় সাংবাদিক কৰণ থাপাৰে প্ৰচণ্ডক ঘনিষ্ঠভাৱে লগ পাইছিল। তেওঁ প্ৰচণ্ডৰ সাক্ষাৎকাৰো লৈছিল। প্রচণ্ড সম্পৰ্কে থাপাৰে কয়— ‘লেনিন, স্তালিন বা ট্ৰট্‌স্কিৰ দৰে প্ৰচণ্ডও ‘কঠোৰ’। অর্থাৎ তেওঁ ‘ভয়ংকৰ’। অৱশ্যে সাধাৰণতে ভয়ংকৰ বুলি ক'লে আমাৰ মনলৈ যি ভাব আহে সেইধৰণৰ ভয়ংকৰ তেওঁ নহয়। তেওঁৰ মুখত অনৱৰতে এটা হাঁহি লাগি থাকে। যেতিয়াই তেওঁ ইয়াক পূৰ্ণ ৰূপত প্রস্ফুটিত হ’বলৈ এৰি দিয়ে (যিটো তেওঁ প্ৰায়ে কৰে), তেতিয়া আনকি তেওঁৰ দুচকুৱেও হাঁহে। তেওঁ সিমান ওখ নহয় যদিও তেওঁৰ খোজবোৰ গহীন-গম্ভীৰ আৰু দৃঢ়। চেহেৰা-পাতিত তেওঁক নিষিদ্ধ গেৰিলা যোদ্ধাতকৈও এজন সাধাৰণ ৰঙিয়াল মানুহ যেনহে লাগে।'

১৮৬