সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:পদ্য চণ্ডিকাখ্যান.djvu/১১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৩
চণ্ডিকাখ্যান।

কাৰ্ত্তিকীৰ শক্ত্যাবাতে কতেক অসুৰ।
নশ্বৰ জীবন এড়ি গৈলা যম পুৰ॥
কমণ্ডলু জলসিঞ্চি দানৱৰ প্ৰাণ।
ব্ৰহ্মাণী কৰিলা ৰণে দৈত্যৰ নিৰ্ব্বাণ।
শূল হানি মাহেশ্বৰী দৈত্যৰ হিয়াত।
কতেক বধিলা প্ৰাণে পড়িলা ভূমিত॥
বাৰাহীৰ দন্তাঘাতে বিদীৰ্ণ হৃদয়।
হৈয়া কতো দৈত্য যান্ত পৰি যমালয়॥
বৈষ্ণবীৰ চাক্ৰাবাতে বজে ইন্দ্ৰানীৰ।
কতো দৈত্য ত্যজি প্ৰাণ কৰে ধৰ ফৰ॥
কতো দৈত্য দেহি ৰণে ত্যজিলাহা প্ৰাণ।
কতেক পলাই ৰাখে আপোন জীবন॥
অনেক দৈত্যক সেহিছেগে পঞ্চানন।
কালী আৰু শিৱদুতী কৰিলা ভক্ষণ॥
এহিৰূপে নিশুম্ভক দৈত্য সেনা সমে।
বিনাশিলা ভগৱতী চণ্ডিকা সংগ্ৰামে॥
আহাঁ কিনো মহাভাগ্য অসুৰ গণৰ।
সাক্ষাতে দেবীক দেখি পৰাণ ত্যজিল॥
বধিলা চণ্ডিকা যাক সেহি মহাৰণে।
নোহে বধ তাৰ স্থিতি কৈলাস ভুবনে॥

(১০)