পৃষ্ঠা:পদ্যাৱলী.pdf/৮২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৬
পদ্যাৱলী।


( ১৪ )


“ঘটনা কাৰণ হল, মাস, ঋতু, হেতা,
দিন ৰাতি কাঠ তাত, পাৱক সৱিতা।
মোহময় ই সংসাৰ পাত্ৰ, কাম কৰ্ত্তা,
ভূতগণে কৰে সিদ্ধ! শুনা এই বাৰ্ত্তা।”

( ১৫ )


প্ৰতি দিন জীৱ জন্তু, যায় যম-ঘৰ,
বাকী মাত্ৰে ভাৱে সদা মনৰ ভিতৰ;
চিৰজীৱী সি সকল, নাই লেশ ক্ষয়,
ইয়াৰ অধিক কিবা আচৰিত হয়?”

( ১৬ )


“বেদ আৰু স্মৃতি শাস্ত্ৰ নোহে একমত,
নানামুনি নানামত প্ৰখ্যাত জগত।
ধৰ্ম্মৰ নিগূঢ় তত্ত্ব নিহিত গুহায়,
সেয়ে বাট যিটে সাধু মহাজন যায়।”

( ১৭ )


“অপ্ৰবাসে অঋণে যিজন কাল নিয়ে,
শাক-ভাত ভোজনতো সংসাৰ জীয়ে।
তথাপি সি চিৰসুখী বোলে বুধচয়.
লোৱা বুজি প্ৰশ্ন-অৰ্থ হয় কি নহয়