পৃষ্ঠা:পদ্যমালা- প্ৰথম ভাগ.djvu/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১৮ )

এই রূপে সৰ্ব্বত্ৰেতে জ্ঞান পোৱা যায়।
অনুসন্ধানিলে পায় নহলে নাপায॥

জি.ৰ।




শীতকাল।


আহা শীত ঋতু। তুম মহানন্দ কাৰ।
দল বল লই, কিন্তু অতি সাবধানে॥
অজস্ৰে [১] আহিবা, সুখে নিজ ৰাজ্য লাগি
তুমি দুঃখ কৰা আসি, বৰিষার দুঃখ॥
আশা আমাসার এই, শীত মহামতি।
নদী অতি ভয়ঙ্কৰ, বৃষ্টি, জলধাৰা॥
পথ ধান্ ক্লেশকৰ, পৃথিবীত অতি।
তোমাৰ জানিয়া বাৰ্ত্তা, সমস্ত প্ৰকৃতি,[২]
থৰ থৰ কম্পমান হাসি মোৰ মনে॥
বৃষ্টি, মেঘ, বিযুলি থাকিছে আকাশত
পলাল,পীপৰা মহডাঁহ শঙ্কা কৰি॥
শালি ধানে পথাৰত, দেখাহি হাঁহিছে।
প্ৰফুল্লিত মন, কলা, মূলা, তৰকাৰী॥


  1. * অজস্ৰে-সদাই বা সহজে।
  2. † প্ৰকৃতি স্বভাব।