৩৪ পদুম কুঁৱৰী থাকিবলৈ কলে! সূর্যাই ও সেই কথাত স্বর্গ ঢু। ক খাই বৰ সন্তা- ষেৰুে শ্ৰত মন্তিল । কিত, সূৰ্যকমবে আপোনাৰ সকলে। বিলকি বৃত্তাস্ত বৰফুকনৰ আগত যদি ও কলে বুলি আমি কৈ, তথাপি কাম আৰু তেওঁৰ ভিতৰতর দু ব্রা কথাটি তেওঁ = তে বাদ দিছিল । বৰফুকনে সূৰ্যক ৯, {ন তানিনেৰে আদৰ সাদৰ কৰি তেওঁৰ ঘৰূক্ত থাকিবলৈ ঠাই দিয় কাটে পৰা এনে বিব মেলাগে যে সূৰ্যৰ দুখত তেওঁ । বৰ হৈ কুলি গৈছি তলৈ সূৰ্য্য (এশট | ও যদি তে ব ল গ তে পৰি মাৰে, ৰুদ্ধাপ তেওঁ চকুমেলা লো হয়। চত, দম বৰফুকনে হৱ দত্ত বাঘক বধ কৰিবলৈ সূর্য। গােটাই ভালো বুলিহে বিলে । স্ব-ভীষ্ট সিদ্ধি কৰিবলৈ সূৰ্যৰ পৰ; স্বেদ চন ফুল দি আর্ক তিন সকলে কথা যানিব পাৰিম বুলি সুর্যাক তেওঁ ঘাম দান কৰিছি। সেই ই- অঁতে ডাঙ্গৰীয়াই সূৰ্যক ভিতৰলে | গৈ জায়েক মুকুও তাইদে শুক মতি জানি তেওঁৰ সৈতে চিনাক কৰি দি কলে| - আইদে ও, তই ৰং ধেমালী কৰিবলৈ এইটি তোৰ লগৰীয়া লৰা 'এনি দি(5}। তুই ইয়াক মৰম কৰিবি, আৰু ভাল বস্তু খাবা-লবলৈ দিবি।
