কলাই। [ ৩৯ ) লজি। তাৰ টি। (বি) কালে মুন (পুং)| কলিজা ( ) বু না । কলাই (বি) কাশি ভাগ লগা ব | কলিত ( ) এ কার হল হােৱা, লৰা)। | | তলৰ নাতি। লেখ। কলাই , (স. শ.) বিলৈৰ ৰ। | কলিয়া (আ.) ফলি গেল, এ । কলাম(স)লিমিনী টোপনি। | কলী (বি কলা শীলি। কলাখুমীয়া (বি) কাণে ভালকৈ নুতনা | কলীয়া (বি) কলা-ৰণ। আৰু অলপকৈ চাপ-মােৰা, | কলীয়াৰ (স.) এবি শাহ। গভীৰ নােহােৱা টোপনি) কলীয়াপানী (স.) উৰি ৰাখিবৰ কাঠ ) (স.) কলাপাত। কাৰণে ৰণীয়া বিলাকক কঠেীৰা) মাজৰ শিৰ। পঠোৱা কোনাে এটা উপাীপ। কলাজি (স.) কলাৰ ফুলৰ ভঁৰাল, | ফলে (স.) শৰীৰ, গা। আম বাকলিজা। কলৈ (স) কোন ঠাইলৈ। কলাভিলীয়া (বি) কলাডিলৰ নিচিনা। কলৈ (স) নজনা কোনাে এক ফল-পটু। পটু চোৱা। ঠাইলৈ। কপতীয়া (বি) সেউজীয়া। | লৌ (স.) , আপ। কলাফুল (স.) আইৰ তলৰ মজহাত কলৌজপৌ (স.) গান-স্থিতি না | গ। লামুটি। | কলাম (বি) লায়লয়া। (স) | কলনি (স.) লৰা বা চার কলালী (স ) । প্রথমে কথা কবলৈ ধৰোতে মতা কলা-মা (স) এৰি যেই হাের। এশ মাত। যাহে কাে । [ সাপ। | নকলা (ক.) লৰা ৰা চৰাইৰ দৰে কাহালধীয় (স.) এৰিব লগীয়া | এৰে বাৰলৈ অভ্যাস , কলি (স ) চতুর্থ বসান | কবি। ( বিশম শেষ তাৰ পৰিমান ••• ছ; 1 7 আতাৰ। শীয়া টি, ফুল , গেলাৰ মাত লগা । (স.) কাণৰ ওপৰত পিতা (বি) ( সােনা, ফোন। এৰি ৰা । | লি. *) লাতিল।
