উনৈত বাবলা। [ ৪ ] উপায়। উমৈত, বাবলা (স.) অলপ বয়সত ] উপজীব্য (স.) জীবিকা, জীৱনৰ উপদেশ মুণ্ডনা, দমাব নােৱৰা। | উপায়। উচৈত, বাবলােৱ (বি) অলপ বয়সতে | উপপ, (স.) পদ, বিপদ। গুৰুজনৰ উপদেশ মুনা, সমাব! উপত্যকা (স.) তৈয়াম, পৰ্বতৰ নােৱৰালৰ, উত্ৰাৱল। । ওচৰৰ মাটি। ১। উন্নত (বি) ওখ, ভাগ্যবান। | উপদে (স.) সামান্য দেৱতা। (ী) উন্নতি (স.'শ) সুখ-সম্পত্তি, আবৃদ্ধি। উপদেবী। [ পিশাচ। উন্মত্ত ) (বি) বলিয়া। (স. শ.) | উপদেৱতা (স.) ভূত, প্রেত, উন্মাদ) বলিয়া মানুহ, বাতুল। উপদেশ, (স. ) শিক্ষা, শিকনি। উন্মত্তত (৩. শ.) বলিয়ালি, ৰলিয়াৰ | উপদেশ (স.) পিকনি দিও। আচৰণ। | উপর,(স.) পৰৰ পৰা হা উপকথা, (স.) সা উপাখ্যান, অনিষ্ট কষ্ট না পাড়া। সাধুকথা। | উপৰীপ, (স.) কেওফালে সাগৰ উপকৰণ, (স.) পূৰ নৈবেত | পানীৰ ৰেবি একা এখান স দিয়া ফলমূল আদি, কোনো বড় ঠাই, সাগৰৰ মালী। সাত ব্যবহৃত সামগ্রী। | উপনয়ন (স.) গুয়িনি। উপকাৰ, (স.) হিত কাৰ্য।। উপকাৰী (বি) হিতক, (স.). | উপনী (স.) যাই নামত বাজে হিতকাৰ্যকৰোতা। আন নাম, ম নাম; উপযু উপসশ) সাগৰৰ তীৰ ৰা পাৰ। নাম। সাগৰৰ ওৰ মাটি। উপনিষ(স.) বোৰ বিগত উপ(স.) উদ্যোগ, আত। { পায়ে নির্ণয় কৰা হৈছে, পিএহ (স.) এ এগৰ সামায়। সেই কাগ। (না। ২। | উপন্যাস ( ) উপাখ্যান, সাধু উপচ (শ) আপ, বিপদ। উপজাতি (স ) এটা মুল গতি ৰা | | গতি (*) বিয়া বগ শাে এন এ। | গােপন সংবা পৈ। () উপ- সামান্য জাতি, একে লন । " এ কান এৰি । ( নামান্য পাপ।
