উ (স.) উঠা না, আৰােহ। | উত, (বি) উ, উৰাৰ, তাৰ।
উচ্চ ‘উৰ চোৰ। উন ‘ই’ | উত (বি) তাল, শ্রেষ্ঠ।
চোৱা। উলীয়াউৰণীয়া চােষ। | উত্তৰ, (স.) এভিৰচন, এজনে
উড়াল, উৰি চোৰী। | কথা কোৱাত আন এনে ৰাই
উতজা (স ) তােক নি কৰি কোৱা কথা; দক্ষিণ সমূখ।
বলৈ মন বঢ়াই দি, উতলা। । । | দিশ। | গিৰাকী।
উতনুৱা (স.) এৰি এৰ আতিৰ | উত্তৰাধিকাৰী (স.) মৃতকৰ বৰ
জ। (বি) উন্ন , বিবেচনা | উত্তৰষাঢ় (স. শ.) একৈশ সংখ্যক
নকৰি কাম, পেৰা। | নক্ষত্র। ১
উতৰ, উন’ চোৱা।
| উত্ত, ফানী (স. প.) ৰাৰ সংখ্যক
উতৰাঙতৰি (স.) বাদানুবাদ, নক্ষত্র। ১ নেয়।
বাচ্যাদি।
| উত্তৰ পদ (স. শ.ছাৰিশ সংখ্যক
উত(অ. বা.) তাপ পাই ওফলি | উত্তৰায়ণ (স, শ) সূৰ্য্য উতৰ ফালে
ঠ। (স.) উতলা না । ।। গতি কৰা কাল।
উতলা (বা.) তাপ দি ওফা , | উত্তৰীয়া (বি) উত্তৰৰ পৰা অৰতাহ)
বৰকৈ তপতা ; উচটা, কোনো উত্তৰে কি. বি) উত্তৰ ফালে।
কাৰ্য কৰিবলৈ পৰাম দি। (বি)
উতাপ, (স.) তাপ, ভাত ।
ব্যগ্র, পলম, সহিৰ নােৱা।
| উত্তাল (বি) ,ি চল, মিৰ
উৎকট (বি) উ৫, এল, টান।
| নােৰ, তেওপৰ, অৰ ব্যথা।
উৎকর্ষ (স, শ.)
খুলে,
" | উৎপন্ন
«)
এ
s
উক্তি।
উৎপন
না।
উৎকাত (বি) চিন্তিত, ভাবিত।
উৎকোল (স. *) ওপৰলৈ মুখ কৰি | উথাপিত, (বি) একাক, এত
শােয় লােক।
তি,কো।
উৎকোলকৈ (কি বি) ওপৰলৈ মুখ নিয়া (স.) ন হে।
কৰি লৈ।
উৎপতীয়া (বি)
এ কা ।
উট (বি)
উঠে । উপৰি(ক), হল।
উৎপৰশ) , না।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৭১
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
