পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৭১

উ (স.) উঠা না, আৰােহ। | উত, (বি) উ, উৰাৰ, তাৰ। উচ্চ ‘উৰ চোৰ। উন ‘ই’ | উত (বি) তাল, শ্রেষ্ঠ। চোৱা। উলীয়াউৰণীয়া চােষ। | উত্তৰ, (স.) এভিৰচন, এজনে উড়াল, উৰি চোৰী। | কথা কোৱাত আন এনে ৰাই উতজা (স ) তােক নি কৰি কোৱা কথা; দক্ষিণ সমূখ। বলৈ মন বঢ়াই দি, উতলা। । । | দিশ। | গিৰাকী। উতনুৱা (স.) এৰি এৰ আতিৰ | উত্তৰাধিকাৰী (স.) মৃতকৰ বৰ জ। (বি) উন্ন , বিবেচনা | উত্তৰষাঢ় (স. শ.) একৈশ সংখ্যক নকৰি কাম, পেৰা। | নক্ষত্র। ১ উতৰ, উন’ চোৱা। | উত্ত, ফানী (স. প.) ৰাৰ সংখ্যক উতৰাঙতৰি (স.) বাদানুবাদ, নক্ষত্র। ১ নেয়। বাচ্যাদি। | উত্তৰ পদ (স. শ.ছাৰিশ সংখ্যক উত(অ. বা.) তাপ পাই ওফলি | উত্তৰায়ণ (স, শ) সূৰ্য্য উতৰ ফালে ঠ। (স.) উতলা না । ।। গতি কৰা কাল। উতলা (বা.) তাপ দি ওফা , | উত্তৰীয়া (বি) উত্তৰৰ পৰা অৰতাহ) বৰকৈ তপতা ; উচটা, কোনো উত্তৰে কি. বি) উত্তৰ ফালে। কাৰ্য কৰিবলৈ পৰাম দি। (বি) উতাপ, (স.) তাপ, ভাত । ব্যগ্র, পলম, সহিৰ নােৱা। | উত্তাল (বি) ,ি চল, মিৰ উৎকট (বি) উ৫, এল, টান। | নােৰ, তেওপৰ, অৰ ব্যথা। উৎকর্ষ (স, শ.) খুলে, " | উৎপন্ন «) এ s উক্তি। উৎপন না। উৎকাত (বি) চিন্তিত, ভাবিত। উৎকোল (স. *) ওপৰলৈ মুখ কৰি | উথাপিত, (বি) একাক, এত শােয় লােক। তি,কো। উৎকোলকৈ (কি বি) ওপৰলৈ মুখ নিয়া (স.) ন হে। কৰি লৈ। উৎপতীয়া (বি) এ কা । উট (বি) উঠে । উপৰি(ক), হল। উৎপৰশ) , না।