ইচপি। ২ ] উচপিচ, ) (স.) উলগুল, | উজাগৰে, (কি. বি.) সাৰে, নােশাে- উচ পিচনি) ব্যগ্রতা। | কৈ। পিচা (. বা.) উলংগুল কৰ, উজান (স.) ৰাচনী পানীৰ লগত ওলাই অহা মাহৰ কাৰু। উটি (স.) খােজ কাটে'তে ভৰিৰ | উজাৰ (স. শ.) এক নজরে কি | আগত লগা খুন্দা। পূব ভাগ। | খাই দিহাদিহি দিয়া লৰ। (বি) উনি (স.) নৈৰ ওপৰ-ফাল, দেশৰ উচ্ছ, ধ্বংসিত। (স. প.)খুচৰি উটি (স.) ভৰিৰ লৱাৰ বিশেষ। দি; ৩থকথা বাহিৰ কৰ। উনি (বি) দেশৰ পূব, বা নৈৰ উজু (বি.) ঢিলা, অনায়াসে কৰিব । ওপৰৰ ফাললৈ সমুধ হৈ থকা। { বুজিব পৰা। উনীয় (বি) উজনি দেশৰ ; নৈৰ | উজুটি “উজটি” চোৱা। ওপৰলৈ যােৱ; বাঢ়নী পানীৰ | উজ্জ্বল। (বি) পােহৰ- পােক। লগত জাক পাতি ওলাই অহা | উজ্জলিত শিত ; দীপ্তিমন্ত। (মাছ)। | উজ্জ্বলতা (ও. শ.) উজল গুণ, কান্তি। উৰ, (. বা.) উজাৰ খা, ভয় পাই, | উট (স. শ.) দীঘল-ভিঙ্গীয়া, পিঠিত এক ভাজি দিদিহি যা। (গৰু- | | কজ থকা এবিধ জন্তু। (, ধা) মত খাটে । ওপতি ষা, পানীৰ ওপৰত গতি উল (বি) ওপৰলৈ উঠি ওঁঠৰ ৰা || হৈ থকা, (তত-খাটে)। উটনীয়া বি) উট অহা। উলা- (বি) ঈতু, উলা সাত- উটপুটা) (স.শ) টোপােটাটনা- যুক্ত। (স্ত্রী) উজলা স্বাতী। উজা (অ. ধা.) নৈৰ বা দেশৰ ওপৰৰ উটাপুটি ) টনি। কানলৈ যা; শিতানৰ ফাললৈ উঠ (অ, ধা) গা লাং, থিয় হ; ওপ- মু আগ বঢ়া; বানী পানীৰ | গৈ গতি ক; আৰােহ কৰ। লগত জাক পাতি ওলাই আহ, ] উঠ (বি) অলপ ওখ। (স. ) (যত খাটে) । খ কৰ; কথাৰে তাৰ , উগ, (বি) সাৰে থকা, নেপােৱ। || | মিচা এশংসা ক। অলপ ও (স.) সাৰো কাৰ্য্য। 1 মাই।
