হাতে। { ০৩। হেসে হে। হাতে হেৰা (আ.)সাধানে ৰখাটো! হাতলৈ চা (স.)নোে য পাৰলৈ নাই কি হ। হাতৰ তলত ) (স.) নিজ হাতে নিয়ে (বা.) শোষিত ৈ হাতৰ মুঠিত ৰাখ, অধীনত ৰাখ।।, ' হাৰামৰ নেশ দুন ,(ৰি হাতে তৰিয়ে ধৰ, (স.) কাবা , অঘাইত, হ। কোলি , কাকুতি-মিনতি , হিচাপি বি) হিচাৰ মতে চলা, খি ৰা নকৰা, মিতব্যয়ী। হাতে-হাতে , (স.) কোনো বেয়া হিমাধন ..} হিয়া যায়, হিয়া। কাম কৰি থাকোতেই ধৰা পেলা। যেনে-চোৰটো হাতে-হাতে হব (বি) এৰিকল, ঠিক, সইলা, ধৰিলো। হাত দে (অব.) কৰিবলৈ , ছো। (কি বি.) সেই অৰে, সইবে। , তোলপা; হাততল (স.) গ্ৰহণ কৰ, কৰিবলৈ, হাস) | যোৰ কাৰু এত ৰা গোয়াল। না কৰ। যা লাগ।.) কাটা কৰি হাত, খে। (অ.) সম্পৰ্ক এৰ। | হাইকমি। হাত মাৰ (সা.) ৰা ছেপৰ পৰা | | ঘৰ, (স.) সূ* চেয়।। লাভ। হাছিল, (.) কাম কৰাৰ সহলি | বণ) সে.) বুক পনি, নাই কি হ, কাষত সই | কিক পিঠা কাব্য। কৰোতা নাইকিয়া হ। '? টপ , (খ) এটা আন- হাতাং (..)এহা কৰিবলৈ , টোৰ ৰেতিকৈ , এৰি , হাত (3) কোনো নিয়াত হেপৰা (..) কোনো কক, আিত চান, তাৰ পাৰলৈ নোট-পোটা। হেৰে (বি নৰ অলপ হাত, এৰি দে (স.) fত ঢিলাহ, হেৰে) কমবে। | হিৰলৈ উৰুহ। হাতলী (বি) দানী, নকল। কে (অব) শখেন না মা, মেনে হাত (বি) পৰৰ লো, ছু | -হে তুটিতে এছ। । [োৰু ৰা। হে হে ( ) যেনো হল, স. শ.) নিৰ পৰিচিত , হে হৈ)গৰ ৰানি নিতে বাত, লি (স.) উপান কৰিৰ যায়। প , সাবা।
