পথাৰ। | ( ২৩ ] পেই। পথাৰ , (অথা.) পথাৰত ফুৰি সম | পাতি (স.) যতৰ ৰোগ লিঃ | কোৰ আদি শালাতে মা খাল। পৰণালী (স, শ.) টান নৰিয়ত ‘াল | পানীকাট ( পড়ি পানী। পাতি পৰ দিয়া কাৰ্য। | পানীৰ,সে.) নই; বুৰিলৈ পৰিচাক (স. শ.) বাট দেখাতা, | মুলা ৰ; ঢিলা। চলাওঁতা, সাৰবি। পানী (থা.) শৌচ বা শৌচ পৰিকাৰ-পৰিয় (বি। চাকচিকণ কৰি মাটি পানীৰে।। পৰিবেদনা (স. ) মনৰ দুখ; পানী হ (আ.) নাহ; পমি যা পৰিতাপ। পানী (থা.) পানী; নই। পৰিাজকু (স.) দেশৰমণ কৰোতা | পানীত, প, (আ) এলে ৰা, হানি পৰ্যটন (স.) ইফালে সিফালে শ, পৰিম। পানীৰ উটে (স.) সানি গো মিছা , আকাশ চাং পতা পহৰী। (স. শ.) পৰীয়া, পহৰীয়া) চকিদাৰ। পিৰা? (.) হেলৰ পৰা পহিলা (বি) আদিৰ, ৰাগৰ, প্ৰথমৰ, পৰ) এত এবিধ।। ( ক্ৰি. বি.) আগেয়ে (স. শ.পাল খ (এখা.) জাকত সভোগ কৰ | যাৰ আদি ৰা প্ৰথম দিন (জ)। (নীচ; পাণী। পক্ষিণ সে. শ.) বৰ্তমান সময় পা-; পৰ (বি) পত সমীয়, পতৰ নিচিনা দিন আৰু ৰাতিক পৰিশী বোলে। পিপি ৫ (গ) বি দলে পাউট (স.শ, যা এবিধ আৰীয় ৰাণীপ, অনেক মা এতোকে এব্য। [পেলাৰলৈ বুলি সাজ। বেলেগ বেলেগ ফালে গতি। পাংশাত, (খ) বড়ষ ক, কত পেইজে (স. খ. পেটৰ কৰা, ৰ পাকস্থলী (স.) পেটত থকা পৰিষ্ণ ও আশা আনিবলৈ। || পেটৰ (খ) তে , পেট গুলি পাণ্ডা (স.) তীৰ্থস্থানৰ দেহৰ | অধিককৈ শো। পূজাৰী, তীৰ্থযাত্ৰী সহ | পেট(n.) শাহাত সে ফা।
