ত । | | ০১ । । তা কৰি ( কি ৰ) বিশেষকৈ | একা, এটা তিলৰ সন্মাননা কে অনুসন্ধান কৰি, কম বিচাৰ কৰি।| কে নােহােয়। ভক্ষ (বি) তাৰ নিচিনা, তৎপ। | তু (বি)তি ও, যে, এ। অ(িস.) শাসন। তুলীবি) জ্যোতি মতে সােৱীত তচেজেলিংশ)বাম পানীৰ চেহেলী | উঃ মইত থকা গ্রহ। বিশেষ মাছ, ছটফটীয়া মানুহ। ৰাশিত কোন কোনাে গ্রহ তা (স.) মেলিখ। থাকিলে তাৰ নাম তু, যেনে- মা(স.)অনুবাদ, ভাষান্তৰ কৰণ। মেষ বাণিত ৰবি, যত চ, হাত, (বি) হাত তলপৰা,পৰাধীন। মকৰত মঙ্গলগত ৰু, কত তলৰ মাটি ওপৰৰ-বৰকৈ ধুম বৃহস্পতি, মীত শুজ ভুত শনি খাম , ফিটাহি মাৰি দুপ- || থাকিলে তুই যােগ হয় অর্থাৎ | দুপাই । [অব। | বৰান। তাচ্ছিল্য (স. শ.) অৱহেলা, অজা, | তেজক পানীৰ (অব.) ৰোয় কষ্ট তাপমষ (স. *.) তাপৰ পৰিমাণ | কৰ কঠোৰ পৰিম কৰ। তেজীবি) তোল, তেমুক্ত, বলী, তাৰ (জিবি) সায়, তৎপৰিমাণ। সাহিল। সোহসী, বনী। তাবেতাল (স.) এই নামৰ দুট | তেলীয়ান (বি) অতি তেজী, খিষত, য; বিক্রমাদিত্য বজাৰ চৰ, তেলী ) (স.) তেলৰ ৰাৰ [ এই এটা ঘৰ পৰা ৰাজ্যৰ | তেলীগ) কৰো, ৰশি জাতি- সকল সা পাইছিল। বিশেষ। তাল (স) পনি, অস্থি। | গেলেখৰ.(খ)কুর্কি হউমাসিত হ। তিনি গধূলি (সশ) সালম, বেলি। | বিটু ( 4) আদা, পিপলি না পৰা সময়। তিনি টলতে (জি. বি.) খডেতে, আনুক এই তিনিটা বৰ নাম। ১। পচাতে, তােলিকে। তিনি টেকেনি (স.) 1 - ফৰে (কি বি) , সহ প এঠাইত পিছল খাই আন ইত। | Os ভিত (বি) জোখত সমান হৈ | , )
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫৪৬
অৱয়ব