- ( ১৭। ৰৰে (ক্ৰি. বি.) ফটফটীয়াকৈ, ঠাট্টা (স.) বলেৰে। নিশা। পাটপ (জিবি) বেগাই, খৰকৈ,যেনে | ঠেছিগা (বি) ঠাৰি নোহোৰ, উপায় -সি সন্দেশৰিলাক লুকাই থৈ | হীন, অতিৰি নিক। এতিয়া টপাইপ, গিলিছে। টহল (স. শযা) লাহে-লাহে। তাৰিকী (সশ) গছৰ গুটি পাণি পৰ কাৰ্য; ভিকাৰ নিমিত্তে গান কৰি দীঘল মাৰি। ট(n.) ইফালে সিফালে। ,, উইকি (দশ) যিহা ভাবি, ভাৰুকি, কাকোৰা (গ. খ) অস্থিৰ হৈ ৰৰ কথা। লৰিপৰি। টাকশালসেশ) টকা তৈম্বৰ কৰা ঘৰ। | ঢলপুৰ। (স.) নিচেই পুৱা সময়, , টিকটিবিটি(জি.বি)খত একোনাই। আকানোকা সময়। হৈ, খত অস্থিৰ হৈ। | টেকথোৰ। (স.) কীৰ লগাই টিকা স. শ.) ওখমাটি, চাপৰি। | দিয়া কাঠৰ সঁজুলি।। টিকাফটা (বি) ওমাটি ফাটিযোবা, অৰ্থাং বৰ টান (যত খাটে)। ত। (স.) বহল আৰু দীঘলকৈ (স.)সৰু পৰ্বত; চাপৰ পৰ্বত। | ফলাকা। টুটু। (আ.) লোভ দেখুৱা, কচু। ত (স. শ.) ৰৈ গাখীৰৰ চতুৰ্থাংশ টুপাই মাৰ,(স.) সৈ মাত, | | পানী যি কৰা যোব। টেকেলি (স.) কোনো দে,। তন্তু (স. শ) তাৰ নিচিনা। | বিয়াৰ আৰৰ দিন। সবাই। ভাৰখান (শ) যি কাম যেনেকৈ | তালৈ লঙ্কাৰ আদি পঠা।। হাগে ভক্ষপ হৈছেনে নাই টোটক নাটককৈ (কি ৰি) কিপিণ || হোৱ তাক মনোযোগেৰে পনি। ভাৰে, কিনকৈ। শে। ততে) কি বি) ঠিক সেই সময়ত, টোপাৰাৰ (4) মূৰটো শকত কাৰ, টোপাস)উঠাটোপোহ। তদখে সেই মৃত। টোল বৈশ সংকৃত পঢ়ালি, সত। তাৰ (ব্য তেনেকৈ হও, সেই বিল। | একাষেই সিটিও।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫৪৫
অৱয়ব