৩। (০৩ ) অবকা , মনে-মনে কোষ কথা। টয়া (বি) টেকা, ২। গুম (স.) অহঙ্কাৰ, গত; কথাৰ। বৰগৰু ( ) বিবাহৰ পত কন্যা | ভেদ। | [ ল। | প্ৰথম বলে। এক সমূহ(আ.) কত শৰণ, ঘৰ (এ ধা.) বৰচলা। গুৱাল গালি (স.) যে গালি, | ঘৰপাত, .)তিৰোতা বিয়া কই কাৰ নাম নধৰাকৈ পৰা গালি। | দে, গৃহন্থি। গেলাগপ,(স.) ভৰি তে, বৰ | ঘৰ-বুঢ়া (স.) গৃহ, গৰাকী নাৰী লোকালি। | ঘৰ বেৰা ৰ (খ)ৰৰ চাৰিওফালৰ গেল ভাৱৰীয়া (স.) পালিকৈ দিয়া | প্ৰা পৰে বেঢ়িবৰ। নেৰানেপেৰা বৰষুণৰতৰ। | ঘৰল (অ.) গিৰিতৰ ঘৰ পৰা গো-চিকিৎসা (স.) গৰু আদিক। নোযো পোহমান (ত | ঔষধ খুওৱা কাৰ্য্য। (বেজ।। খাটে); ন ঘৰত বাস কৰিবলৈ গো-চিকিৎসক (স. শ.) ও আদিৰ | গো-হুম্ভ (সগৰুৰ গাখীৰ। '! ঘৰৰ ঘৈণী (দশ) গিৰিতনী, গৃহি। ঘৰৰ মানুহ (স.) গৃহ, গিৰীয়ে গোছোৱা কথা (দশ)অসহনীয় কথা , | বা ঘৈণীকে। (শি। কুৎসা, নিল। | | ঘণ্ট (স.) মাহ আদিৰ ঠ না। গোপগৃহ (স. শ.) গৰখীয়াৰ ঘৰ। ঘন-বৰ্গ (স.) সমান তিনি। গোলমাল (স.) হল, তোলপাৰ। গু, কোনো ৰাশিৰু তাৰে দুবাৰ গগোল। | গুণ কৰা কাৰ্য, যেনে-ওxx গোল) সে. +) গৰু ৰাখোতা, গোলা ) গৰু চৰাওঁতা, গৰখীয়া;; ঘনমূল (স.) ঘন-বৰ্গৰ মূল, কোনো গাখীৰ ৰেষ্ঠোতা; জী)। | একেৰে তিনিবাৰ নাৰাবাহিক গোয়ালনী। পূৰণ কৰা ৰাশিৰ মূৰ, যেনে- গৃহস্থ চ (স.) ইষ্টদেৱতা (ভক | ২ ঘনমূল ৩। | ভীয়া মাত)। বলে সবাই থাকিবলৈ ঠাই। একা, শ) গ্ৰন্থক', পৃথি-ৰচনা | ঘণ্টাৰ্ণ (স.) এবং হালধীয়া কি কতো। আৰু তাৰ গছ। ৩e।।
