সে-ৰি।। | [ ৪৭১) সেবা। নীষণীত; যেনে,পজি-সে। সেৱা (স.) এম মূৰ নােৰাই কৰা এৰিমাৰি কোৰৰ উঠা সৎকাৰ। সাট। | | সে চলাে ( লেয়ৰ পূৰ সে-বি শে ) গােটা ভাৰৰ ৰি, | কামলােব বিষয়, (কাম)। না। | [লেখ।| দাে-চুৰ (.. তােৰ উপাসনাত সেৰীয়া (বি.) এসে ; এসে। | হেলা, অতিত। সেৰে (বি) পনীয়, অধিক পানী | সেৱা-চোৰ (স.) মোৰ - হােৱা, পাতল; তা নথকা, খনাত হো-কৰোতা, তােৰ (লীয়া ৰত থাকে)। না।] অপী । সেলাে (বি) ভাৰত ঠো পৰা, উম | সস ( 1) এল বৰ পােৰ। সেসীয়া (বি) সােল না, | ৩চাৰলৈ মূখ মেলি গা কৰি পনীয়। (( তত খাটে)। সেলো (বি) সেৰে আৰু তাৰ, সৈ(স.) কাৰ,দো গাত নন। সেলেকাতা (বি) ভাজ আৰু সেৰে। সৈক, সৈ কাট, দোৰ গাতল। তী ) সেলেকাৰীতী। সৈতে (অব.) একে লগে। সেলেজি (স.) ভাষােৰ গৰপৰা সৈব, () কত হােৱা এবিধ হােৱ মুখ-চকু ৰা বৰণ আৰু ডুখৰীয়া লােন। মূৰণি, মুই। || সৈক (স.) সেনাকট, চিপাহি। সেলেপ, (স. থা) খুইৰে মিলাই ঢিল | সৈন্যাধ্যক্ষ (স.) সেনাপতি। কৰি লাহে-লাহে গিল। | সৈমা (বি) সন্মত, যাতি; সহিষ্ণু সে (স.) উশাক, আখিত ; সহি ৰা, ৰ। শি; ভক্ত। | সৈ ( 1) খেলৰ । (বি) সেৰীয়া (বি) উপাস-কৰা, নালিত, খুন্দা সহিৰ পৰা, অনেকৰাৰ খুন্দা- অধীন। (স.) খি। । খােৰাতে নগ, টন, (i সে (স.) ব্যৱহাৰ ব্যৱহাৰ | শীত বাটে)। ( আদিত খাটে)। { সে ৰি) ৰা ফানৰ বিপৰীত। সে (স.) এ, পৰিচা, আক। সেচ . থা) এনৰপৰা গৈ পান চৈান; ভতি পূজা। | এন এ কে খাটে
