[ ৪৭০] সূ (স) নির্মাণ, সাজন; জগত। | সেচ (ক) সিন, সিচা বা সে (স.) সাক্ষাত কৰে দেখা, কাৰ্য। ওপৰত কোৰা, (মানুহ ৰা ৰ)। | সেৰে (কি বি.) অনায়াসে, শহরে। সেই দেখি (ডিবি) সেই কাৰণে। | সেতু (দশ) পানীৰ মাৰে যি ৰা সেইয়া (স) সেইটো, আগত থকাটো | আলি; এৰিখ খাতু। [চিপাহি। সেউ (স. শ.) গম বর্ণ, কলাপতীয়া | সেনা (স.) কটক, সৈয় এজন সেনাপতি (স.) সৈৰ অধিকাৰ সেউজীয়া (বি) কলাপতীয়া। সেনাবিলাকক চলাওঁতা। সেউতী (স) গােলাপ-াতিৰ দুবিধ | সেন্দুৰ (স. শ) সিন্দুৰ। ফুল, ৰা আৰু বগা। | সেন্দুৰী। } (ৰি সেন্দুৰৰ দৰে । সেও (স) দুই বা তপত বস্তুৰে দিয়া | সেৰীয়া তাপ, সেক।(বি) ন ৰশ, বৰ সেপ, সশ) মূখৰ ৰস, ই। কথা এৰা, উভ নােহােৱা, বৰ | সেনসেমী। (বি) পােনতে যাই হলনীয়া, (কোৰ আদিৰ নালত পিচত কমি যােবা; যেনে তেওঁৰ খাটে)। কাৰবাৰৰ ফালে সেমসেমীয়া হৈছে সেওল (বি) বৰ কতীয়া বা হানীয়া। সেমেক ( ) আৱ , কে ল সেওঁত, (স.) নাৱৰ পান-সিটা | পকৈ তিত। [আয় কর। সেমেকা (বি, নো, অলপকৈ তিতা। সেঙ (স.) মেলাই দুভাগ-কৰা | (স.) অলপকৈ ভি, মো, চুলিৰ মাৰৰ ৰে। সেমেনা সেমেনি (ক) না বাপ সংশেদী (বি) ঠা, উম না। মান পাইমুখ ইফাল সিফালৰ। সে (স: ) বেদনা চাৰলৈ তাপ সেতায় ( ) মৃতকৰ লগত মৰ লগা; তাপ নি; তাপৰ ৰা টান | মত না তিৰে; যেনে, সে ৰা সি । () সেও, তুই এতীয় গণ। বা তপত বৰে দিয়া কাপ। সেয়ে (স)সেই মাহেই । সো) (স) য়াে কামৰ এভিসেৰ ক) চাৰি পােৰ, তাৰ সেটে) ফল, টোকোটা। | | ভােলা খে। লেগে (বি) তানানাের।| সে (শ বিৰাৰে গােনা
