পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৬৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

গেটোৰ।। | ( ৪৪১ ) শৌচ। শোটোৰ। (বি, একাই কোচ-খেৰ, | গােটই গা বা কোনো এ টোটোৰ ভিতৰৰ মহাল ভাগ | উহা ৰােগ। তাই কম হােৱাত ছাল কোট | শােবাসেকেয়া (f) নিয়ে, নেতা। খো। (স.) মাহ কম } শােন সে শােভা । (বি) হােৱাত কোচ খােল। | দৰ, অনি, চলগ।। শােটোৰণােটাৰ(বি)ৰৰকৈ শােটোৰ শােকা (স) সৌন্দ, অনি , হোৱা, অনেক ঠাইত মাল কোচ | সেউতি। খোকা। শােক, (বি) শোভৰু মূৰ। শােটানি (স. শ.) শশাটাকানি। শােভিত, (বি) ভূষিত, উত্তমরুপে শশাটমােটু (বি) মােহ শহুসেতু | সমােবা। ৰা সােপা হাের।। শশালোটো (শ, শ, এবং এর চোকা টো আৰু তাৰ গছ। গেইমােটা (স.) মােহৰি নেতৃসেতু শােন (শ) শয়ন, শােৱা কাৰ বা সােপা । শােৱনি-ঘৰ,সে শ.) শোৱা ঘৰ। শােণিত, (স.) গাৰ ৰা ,তে। শো, সৈ. খা) শােহ, ৰস টাকা । তে , এস. ১ যে, পোটক। শোষক ( শ.) যি শোহে, ৰস টানি শােণ, (স.) শােৰ, তেজপনীয়া হৈ | একাওয়া। গােটেই গা বা কোনাে অ উহা | শােহ (স. খা) ৰস টাকা ;পে । নাগ। [ ; এলো । | (স)শােতে । ৫) শেইভী। শেখ, কগয়া (বি) তবীয়া,শােখৰােগে শােহ (ক.) শােহাক,শোষ। শোধন (স.) নিল-কৰণ; পবিত্র শেহনী (বি)যি শােহে, শোহা, স ৰা চিকৰণ। টানি কোৱা। (স.) এৰি শেখা (স.) গৰাকীক গতাই নি। | ভাগৰ মহ। নাক দিব লাগে তাত সমণি । শোহা (*) হোণা ; এপােত ( স) শেখাতা , (খ। যিমান ৰ ভিতৰলৈ যায়। শতী। | | শৌচ, (স.) পেষ্টৰ মল, বিষ্ঠা। শােধিত (কি)নিল বাগৰি ৰ।। | শেই, মলত্যাগ ক, পৌর পােৰ,শে শেখ, কে পনীয়া হৈ | মল উলিয়া।