ৰেৰেণীয়া। ( ৪০৮ ) ৰোঘৰ। নেৰেীয় (বি) , পাল, সেৰো তললৈ হেঁচি ঘ; যেনে, তিনি বেৰুৰেকনি (স.)চন আৰু উচ্চ বেগিছে। (স.) বনে বনে খুজি শৰেৰে কোৱা । এমনি কৰ; পুনঃ পুনঃ ক। (স. নেকে । (বা.) টেকটো , টান | শ) চোকা বস্তুৰ মূৰেৰে মৰা ঘূহ। নাতেৰে ৰত কথা। | ৰেপনি (শ) চোকা বৰ মূৰে বে,(শ) ,ে আক; অলাত | ঘহ কাৰ্য্য; একেটা কথাৰ পুনঃ পতা দুখান ৰা মাৰ ওখ | পুনঃ কন; ঘনে এনে খােবা সি; কাপােৰত তাৰ বা আন | কাৰ্য্য। ৰীয়া ৰৰে দিয়া ৰেখা। | নেফ, (স.) “” আখৰ ; ব্যানৰ বেখা (স.) এক আঁচ। ওপৰত দিয়া ”, চিন (')। বে, (স) এৰি মাছৰৰ জাল। | বেৰটো “নবাব” চোৱা। যে লে. ক) হিৰে কপালত নন | aৱতী (স.) সাতাইশ সংখ্যাৰ নক্ষত্র, দিয়ে পালিকৈ টনা তিনটা অতি ফোম এৰি গঢ়ি ফুল। আক। ৰৰ ৰা বৰণ। | ৰেসেশ) অলঙ্কাৰ আদিত মিহি জেনি (স.) এলকৈ ওলােৱা | গুণৰে কৰা এৰু টোপােৰ। ক। নেী (বি) খাল আৰু ৰাকৈ কি। | জালৰ নিচিনা কাম। থকা ); যেনে,ৰেজনী কুকুৰ।]. ৰো (জ. বা.) অলপ ৰা হৈ ওলা, | বেহ, } (স.) গঢ়-গতিৰ (); মাজত হে থকা হ; | বেহুরূপ, আচণ; মনৰ ভাৰ। ভালকৈ নির্মিল বা জোৰা নেখা;| ৰৈয়ত,(বি) কুৰি কাটি পতি আৰু যেনে, যোৰাটো জোইছে ; অস। সমান কৰা। [ৰোতী। ত হ, আন কোনাে কৰে| বাে ( স. বা) ৰোপণ ক, এঠাইৰ অমিল হ, (ক)। | পৰা নি আন এঠাইত পৰ ক, বেণু (স. ) ধূলি; এক কুকি; (গছ)। ( স) বােত; () অলপ বেকাইত্ৰ যে। | | ৰোহ, (গ) হে, অসতে পাই বে। (স.) কাঠ নিম কৰা এবিং। মনে মনে । ৰোহ (স ) ৰৰ বুৰীৰ ৰেপ,( ) চোৰা ৰ মুখেৰে কোৱৰৰ বা ৰামাৰীৰ এস
