কচি। ( ৪৭। কতিৰ ( বিচিনাে, কচক। এছবিতআজি গ। নী (বি বাের যােনিতে লিখা | শ বহু পা। | পােয় নিতে মিয়া সিয়া-সীয়। | ৰূপ (সশ) এৰি কছি। ঠা (বি) কশ, এত অসন্তােষ | ৰূপং, (বি) দেখিবলৈ তাল, নি। ( ত); নী, বিশে। উ, কাল; (৫) রূপ। জী(সশ) এৰি থান; যা (শ) পাৰ পৌৰ যাত।। খানিক নৈ। ক (বি) কেইতে বেৰি নাটক |পাও (স.) জন এক একাৰৰ , বেৰি খােবা। | পতি। s, ( শ.) শি ঘাইকৈ এল|পাতি (বি)ণ বা গঢ়-শলােকা, কালত ম নাশিৰলৈ নিই | এন এক গহে। ৰে মূর্তি। প (কি ফি) এনে ৰে। মেনে কার্তি। (বি) খনেৰে আনক, এলে, ভালে; কোনো এক প, জেৰে পূৰ। রূপ । আজি বি, যেনে, কপে (কিবি) এলাকায় তা মৎস্য-পে, তাতে, নিকি ; মূৰি ধৰি বিৰত ৰাটে)। ! খি, (স.) তে, শােণিত। | ৰূপালি (বি) পলগাে, কাপ লিখুলি (কি. বি.) পেট পূৰাই, ব ৰূপেৰে গঢ়া। হেঁপাহ পলুৱাই, নি। রূপ লাণ (.) দাপ, নো- পিত (বি) বােৰা শালি-খেতি | হ বাতি। । (স.) ৰােৰাতী মাটি, | কক (0) ৰা-পো সেঁতৰ যা (৭) ঘৰৰ পানীপাৰণৰ মুখলৈ | তাে এ জলি উঠ, বা শা খিকৈ নিয়া গােটা বাহ। পা(পেটত টে)। কলা (বি) , , তাৰ। | ( ) নীচ । দুই নায়ক (বি) কর্কশ, নিজ নােহাৱা; মগ যাত। | নিৰ আৰু কান। | ৰে (ক ) লালা, চিলিখি। প, (৭) এৰি গা মূল্যবান | বেবী (বি) বী। ১
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৩৫
অৱয়ব