মেলগীয়া। [ ৩৮৯ মােখনী। মেলগীয়া (বি)ৰ বুৰীৰ || মােক (৩. বা.) ভা, বেহ। ভামেকআদিৰ মোৰ। [মােটা মােকোটা তো। মে, সেশ.) মে ছাগ ; প্রথম ৰাশি।] মোেকাৰ, (সশন) বিচাৰাণীৰ পৰে মেষহ (স.) ফাকুৱাত বিধিমতে বিচাৰত উৰ এত কৰিৰ ছাগৰ নােম পােৰ। জিয়া। নিমিত্তে ক্ষমতা পােয় লােক। মেহন (স. শ.) গছৰ মেৰুণ। | যােকল(স. শ) আৰ ৰা আৰৰ ন মেহনীয় (বি) মেহনযুক্ত। | | থকা ঠাই, মুকুল।(অ. বা.) মেহমেহীয়া (বি) বেগাই কাম কৰিব | মুকলি হ, বা খই, গাঁঠি সােল। নােৱৰা, মেদ; কামলৈ আগ | মােক (স. প.) গাঠি সােলকা, বা নবঢ়া, মিকিং মাজাং। (যতম।| মেল; মুকলি কৰ, বান্ধৰ পৰা মৈ (স. শ.) হোৱা মাটি সমান কৰা | মুক। মৈনা (স.) মৈ টানিবলৈ তাত | মােকা (বি)আপই; কাষৰ পৰােগ। লগােৱা ৰাহ। | মােকাম ( শ, যাঃ) নিবাস, একা মৈটা (স.) গছত উঠাত ব্যবহৃত | ঠাই। এভাল আখীয়া ৰাহৰ জখলা মেকেট শ.) গােৰো, এপ; মৈথুন্ স শ.) শাৰ, মতা তিৰােতাৰ ] | মােলকাটা (সা.) কে , ভা। কাম শান্ত কৰা কাৰ্য্য, লগা; ভাল লগাই পি। মৈদ (স. শ.) মাছ পাচলি ফুট। এডো- খৰ কাঠত লগােৱা বেঁকা দাৰ। মােকোৰ। (স. শ.) মূখ ভৰা গৰাহ। নিচিনা এবি । মােকোৰা-মেকোৰে । কি বি) এ যৈাস)শ-পােত গতৰ ওপৰত | মােকাৰাৰ পাছত আন এ বা মাটিৰ ৰাইটাৰ মাঠাই। মােকোৰা লৈ। মৈদানি (শ) বহুত মৈদাম একা | মােৰ - মােকমোকা .) মুত কোনাে মৈয়া (স.) মৈয়েৰে সমান । || | ৰ লৈ দূৰ কৰি শই মৈ সে শ) ময়ুৰ, মৰা চৰাই। 1. কপে । নিমাত । মৈলা ( শ.) মহীৰ মহী-চু। যাকে ) যােনী বি কাট মো (শ) পানী বা আন দুলীয়া] যােৱাই ৰা। নি , যন্ত মিহলাই মােহৰি গছ ক খনী (৮) পাবি না (তি টে)। কান বােকাই মিয়া না।
