মূৰিলি। [ ৩৮৬ ) মৃত্যু-মদ। বিলি (স.) এতৰ মাটিৰ এক মূৰ । মূল (স.) উনৈশ সংখ্যাৰ নক্ষত্র; বা সীমা। [ ৱাহৰ নাল। | এবিধ শাক খাত আলু। মূৰীয়া (বি) জোখত কঠাৰ বা দেণৰ | মূলেই (ক্রি. বি.) সমূলি,গােটেই,নিচেই মুৰৰ সমান হােৱা; এটা সংখ্যা | মূলে-মূলে ( কি.বি.) মূল ধনৰ সমানে, শৰৰ পাচত যােজিত হয়; যেনে, লাভ বা বাঢ়ি নােহােৱাকৈ। এমূৰীয়া চাউল; (স... হাতো | মুগ-ধন্ (স.শ.) বাঢ়িলৈ ধৰে নিয়া ধন, মূৰে (ৰ) পৰিবৰ্ত্তে, সলনি। | বেপাৰ-গােন। মূৰে মূৰে (জি. বি.) বাড়ি নথকাকৈ, মূলমন্ত্র বীজ-মন্ত্র” চোৱ।। কমাে নোহােৱাকৈ, কথমপি, | মূল্য (স. শ) বেচ, কোনাে বৰ বাবে কোনাে মতে। | দিয়া ধন ; কোনাে ব গুণ অনু মুর্থ (বি) নির্বোধ, সুচ, একো নজনা। সৰি হব পৰা বেচ; যােগ্যতা, (স. শ.) কো নজনা মানুহ। | গুণ। [(বৰষুণ)। মূৰ ঘুৰণিমূৰ ফুৰণি চোৰ।। | মুষলৰ বাৰে (ক্রি. বি.) ধাৰাৰে মূতি , (বি) মূছ যােবা, বিজ্ঞান। মূষলী ঘৰ, (স. শ.) ঢেকী-ঘৰ।। মূৰটালি (স.) ইচ্ছা বা অনিচ্ছা বুজা- মৃগ (স. শ.) হৰিণ বা শৰ-পহ, বলৈ মৰা মূৰৰ জোকাৰ । । (স্ত্রী) মৃগী। মূকীয়া (বি) ডেক। বয়স পােবা, মৃগয়া (স.) বনৰীয়া জন্তু খেদি আৰু যেনে, মুর্তকীয়া ভাই। মাৰি কৰা নেমালি। মূর্তি (স.*.) আকৃতি, গঢ় ; প্রতিমা। | মৃগশিৰ। (স. শ.) পঞ্চম নক্ষত্র। মুক্তিমন্ত)ংবি) শৰীৰ থকা, আকতি | মৃণাল (সশ, পদ্মৰ মূল, পদুমৰ আলু। | মৃত (বি) মৰা, প্রাণ-এৰা; চলিত হৈ মূর্তিমান যুক্ত; ভয়ঙ্কৰ ।। মূ ৰণিসশ.)মুৰটো ঘূৰা যেন বােধ। মৃতক (স. শ.) মৰা মানুহ। সূল (স.)শিপ, আলু; গুৰি, আদি , মৃতকল্প )(বি) মৰাৰ নিচিনা,মৰিব যি পুথিৰ পৰা আন পুথি লেখা বা | মৃতপ্রায় ) লগীয়া হােৱা। তা যায়; যি শৰৰ পৰা আন | মৃত্ব (স শ.) মৰণ, জীৱৰ পৰলােবলৈ শ ওলায় , বাঢ়িলৈ থাৰে দিয়া | গমন , যম। [ বর্ম-কৃত্য। বা বেপাৰত লগােৱা ধন। | মৃত্যু মন (গ. শ.) যৰিবৰ সময়ত কৰা
