তি । [ ৩৮১ ) শমিলা। মিতা (স.) বন্ধু; কোনাে নি | যিনাকাবি) মিনা পােরা। নামে যােৰা মানুহ; (৪) মিতিনী। মিহি (স.) বহুকাল তৈয়ামত । মিতিৰ সৈ. শ.) বহু, মিত্র ; বিয়াৰ | এজাতি পতীয়া মানুহ। ৰা সৰু লগা মানুহ। | মিৰিা -টে। (স.) এৰি তাৰ মিতিৰালি (গু. শ.) মিত্রতা ; মিতিৰ নিচিনা গছ আৰু তাৰ টো ফল। নিচিনা আচৰণ। মিৰিকা-মাছ (স.) এবিধ ৰৌৰ মিত কটাৰী (স. শ.) তৰােৰালৰ দৰে | নিচিনা মাছ। আগ জোঙ্গা এবিধ কটাৰী।। মিল(খ.) লগ নসীহ; জোৰা খা, মিত খােৱ (স. শ) হাতীৰ মূৰ | খাই খৰ, , বেলেগাব নোৱাকৈ মিহলি ই, মিতি, একে হ, মিত, দা (. শ.) এবিধ আগ জোহা। সদৃশ বা ফুল, যেনে, এই দুটা মিত্র (স.) ব; মিতিৰ বিয়াৰ অঙ্ক মিলিব লাগে; এও , ৰা সৰু লগা মানুহ। পােহ,যেনে, তাৰ নিমিলে। মিত্রত (স.) বন্ধুতা, প্রীতি। ক) ঐক্য, বতা; সা, মিত্ৰ-জোহ (স.)মিত্ৰক কৰা অপকাৰ | আকৃতিৰ সমতা। মিত্র-সোহী (স. শ.) মিত্ৰক পৰাৰ | | মিলন (স) মিল। কাৰ্য্য, লগলাম; | কৰোতা। [মিলেৰে থকা । উপান, প্রাপ্তি। মিত্র (স.) আন কোনাে বাৰে মিল (স.) মিহলা, মিশ্রিত কৰ; মিখী (স. শ.) এবিধ আহাত দিয়া | গতি শুটি। | লোৰা লগা; পুনৰ যিল কর, তালি প্রীতি কৰ; বি; নাত মিং (স.) তৃতীয় ৰাশি। কৰা। (ক ) যিনাত মিথ্যা (বি) সভা, মিছা। মিথ্যাৰী বি, মিলীয়া, ডি-কোর (ী) মিলতী। লেগােৰা। (স.) মিহলীয়া নিহ () (বি)। মিলাৰ (স.) যিলো। লঞ্চ মিলি, (বি) যিনা, গ; কােৰ। (স.) যিনাবাহিনী। | খে; যিখিত। যিতি (4) কাকুতি, বিনয়। যিনা (শ) লম্বৰত লগােৱা এবি | মিলমিল (খ) প , গ নানাৰ ৰ। || না ।
