পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪০৬

|| ৩৭৮) নাতি । গ (বি) সনৰ বােগ্য, সয়ম কৰিব ৰা তেল পা; গণ শস্য লগীয়া, বিশ্বাসৰ বােগ্য। বেলেগ কৰ, এজনে আন এখন ত) (বি)মান-পােয়সন্ত্রম-পােয়, দিব লগা ধন বা যত তেওঁৰপৰা মারা যানী; (গ্রী) মাদ্বতী। পাৰ গা ধন ৰা ৰাৰ বাবে না গাবৰ, (বি) অতিশয় যাবৰ মা।। | ৰা । (স. শ.) এ , ধাত; মাম, সশ) লােৰ ৰত হােৱা মল। | মৃত্যু; যেনে, সাবধানৰ মাৰ নাই। মামৰী (স.) এবিধ খৰ বহাল চি মাৰ যা, অদৃশ্য বা নেহে ; বােগ। আমােস। | যেনে, ষােল মার গণ মামােল {স, শ) গেৰেওৱা- | মা (f) ৰং-ৰা, প্রাণশ। মায়া (স.) ঈশ্বৰৰ হলনা বাৰ ৰা। মাণ ( স) যাক। এই সংসাৰ নিত্য যেন ভাবি। মাৰ (স. শ.) বৰঘৰৰ সমূখত যা বিলাক তাত ৰা হৈছে: তিৰোেতা বােৰ বহি বন কৰে ৰা চকু অনােথ শক্তি যাৰ মেল পাতে। [বা কাঠ। বা এটাত আন এটা যেন বােধ। মালী (স.) ঘৰৰ চাল-ধৰা আৰু এ- হ; মন, চেনেহ। ( মূষৰপৰা আন মূৰলৈ ৰূপা বাহ- মায়াবী (বি) মায়াত পাৰ্গত, কুম | মাৰি (স) গােটা গাৰু এতেখৰ এয়াৰ পৰা ( মায়াবিনী। । কাঠ বা বাই। মায়াময়, (বি) ফাকি-প, এটাত | শাক (বি) মত পাৰ্গত, (যাই-পত। আন এটা যেন বোধ এলাে।। | খুঁজোৰা চৰাইত খাটে)। মাৰ(স.) ৰং , এ মাৰ; | ৰৈ (স. শ.) বিষহী-গােসানী। আঘাত কৰহাৰ , নিক্ষেপ | তেওঁৰ চৰিত্ৰ লিখা এখান পুণি। লেৰে দূৰৈলৈ গেল; a | | মাত) ( ) আণ-না+কৰা চল; ক পা ; যমৰে চল; কোৰআদি বহাৰ । মাত, ) আত বা এহাৰ; বৰ পেট পূৰাই ॥; টনিয়াই ফা হানি। না পােত; মুখেৰে উশা কৰ: | খান (ক ) ঘা বা কাপ। যেনে, টিন বা কি না, টান। মার্জিত বি) হি মাৰি পৰিাৰ ঘৰে ঘঁহি মিশ্রিত কৰ; যি ; ঘঁহি চোকা না।