| মাঠনী। ( ৩৭৬ ) মালয়া। ক; হতােৰাহেৰে চাটি নিম | বধ কৰোতা ; কোনােৰ মাকক কৰ। [স তুৰী। | বখা লােক। মানী (স.) অলঙ্কারি মিহি কৰা | মাবৈৰী (স.) কোনােৰ মাকৰ মাঠ (স.) এৰি মাটিৰ তাৰ শলাপােনাৰ মাকক হিংসে। | কলহ, মায়া। || মাতৃভাষা (স) নিজ ভাষা, আপে মাড়, (স.) তাজত তাহান দিবলৈ। নৰ নেত চলিত মাত। খান বা চাইল কৰা আঠাঃ | মাতৃহীন (বি) মামা। চাউল-মাহ-কাতি ও আঠাৰ | মাতে-মাতে (কি বি) প্রত্যেক শৰ নিচিনা ; ল, | সলনি আন এটা শ ফি, েেন, মাণিক (স.) উম লিমা- বাৰ। | মাত, তেনে মাত দি; যে মালিকি মধুৰি (স. শ.) অতি উত্তম। মাতে-মাতে ভাজা পুৰি। ৰােত্রা। বিষৰ অহা-খান। মাত - ) (স. শ.) ৰা, মাত, মাত, (স.) ৰা, কখ; ভাষা; মা-বােন। কথা; আলাপ কথা শ, খনি, গ। (খ) শ বা খনি ককথা । (স. ) মাত্র (কি বি.) মাখােন, মুঠে, সক আৰাহন ৰা সিম ক; ক্ষমা | লােকেলি। তেতিয়াই,ততালিকে মাপ, দোষ এৰিতৰ বিনয় ক; } (এটা কত ভাৱৰাচ্যৰ পৰ পাঠ ক, প; সস বা শৃঙ্গাৰ | পাচত থাকে ); যেনে, তেওঁ । খেলা এই মাত্র যাম। মাতক (স. *) হাতী) মাদী মাকে ) (কি যি) শা, মাত (৯) কাকা। মাত্রেই ) তেতিয়াই। মাত (৭. শ.) মাতৃ, আই। [মাতামহী। মাখােন (কি বি.) মাত, মূ।ে মাতাম, (স.) আইৰ ৰাপেক; জী) | মা (বি) ৰাগীয়ল, ৰাগী-গােষ। মাতী (স, শ, মাইকী । | মাল (স.) এবিধ ঢোল। মাতুল (শ) মোমাই; (ী) মাদু মালী (স ) বিবি; আলি নী ৰা মাগী। [ ভিী। চকাৰ মাৰ খুৰীয় কাঠ ৰা মাস) মাতা, ভাই, কচি | না। । (.) আপোনাৰ মাক মা কে না ।
