| মচ। ( ৩৬৪] মা ' পৃথক কৰা সৰু ঘিলা বা কড়িৰ কোমল হ, ভালকৈ সিজ। (সশ) | নিচিনা মহৰ ধােপ। । এবিধ গছ। মচ ( সমাজ, মােহাৰি গুচা,লিপ। | মৰা(স.শ)এবিধ ভিতৰে ফোপােলা মতো ক্রি. বি.) গতো, এই অগ | খাগৰি এবিধ ৰসাল নােহাের। তততা (পাচত এটা না-পদ থাকে)। টান কেকেৰীয়া কুঁহিয়াৰ। যেনে, মচতে নাই। মজলীয়া (বি) মধ্যম, বৰ ডাঙ্গৰ বা মচ (ক. স.) মচা কাৰ্য। নিচেই সৰু নােহােৱা, নিয়মীয়া ; মচল। (স) বাখৰদৰবত বা আয়াত। বৰ ভাল বা বৰ বেধা নােহােৱা, | দিয়া সুগন্ধি গুটি, ছাল বা পাত।। সাধাৰণ। মচুৰ, (স. শ.) এবিধ সৰু ৰা মাহ। | মজা (স. শ.) কোনো বস্তুৰ ভিতৰৰ মচোৱা )(স.শ.)এবিধ কলা ফেঁটা ভাগ ; শাহ। (স. ধা.) আনৰ বাৰ। ঘঁহা ! মাচোৱা- গােনথকা বিশাল সাপ। | | মাঠি (স.) এবিধ ৰা লতা, তাৰ মচমচনি (স ) কেঁচা পাত-আদি। | ৰা ৰসেৰে বস্তু বােলােৱা যায়। মােহৰাত বা ভাগোতে হােৱা শব্দ। . | মাঠি বুলীয়া(বি) মজাঠিৰে বােলােৱা, মচমচা (অ. দা.) মচ মচ, ক, চনকা। মাঠিবৰণীয়া। [সদায় নােহােৱা। ৰ ভগাৰ দৰে শৰ কৰ। মামজি (বি) মাজে মাজে হােৱা, মচমচীয়া (বিমচ মচকৰি ভগা,চনকা। মামজিকৈ ( ক্রি. বি.) মাজে মাজে, মচ মচকৰে (জি.বি.) মচমচ শব্দ কৰি। কেতিয়াবা-কেতিয়াবা। মছৰী (স ) তাৰ মাছৰ গাত | মাৰলি (শ) এবিধ বিল বা | একা এনী তুতুনী; এবিধ হন। চীয়া পৰুৱা। মহমান সে.) গৰীয়া, কোৰাণৰ | তমার (স. মতত এৰা মানুহ। সেশীয়। | বিদেশীৰলৈ চিঠি লিখা আৰু মুছলমানী (বি) মছলমানৰ, মছলমান | বিদেশৰজাৰ চিঠি ৰজাৰ মাতি মচা (n.)আনৰ দ্বাৰা মার্জন কৰা।[. নােয় এখন বিষয়। মায়া (বি) মাছ, মাছপায়। | মজিয়া ( ) অৰৰ মাজৰ মাটি; ( ) মা হ, কৈ মন লগা | ভাত-খােৱা ঠাই। কিন্তু। মােহিত ই, ভিতৰলৈকে সিলি। (স.)সাৰ, মা-গ; হা
