অপৰিষ্কাৰ। (১১)। অণৰিাৰ (বি) পৰিষাৰ বা নিকা | অবয়ােন (স) এয়ােনৰ ভা, নােহাের। | অনা । অপহৰণ(স.) চুৰ কৰি বলেৰে বা | এপসীতা (স.) তাত উৰি ছলেৰে নিয়া কাৰ্য। | অহা এৰি ৰাৰ ৰগ ৰা। এপাকী (ৰি) জীর্ণ নােযােৰা, অজী | টু (বি) অবকাশ, গুপ্ত। | অৱগতি (স.) গান, বােধ, অনুমান। অপাত্ৰ (বি) একোৰে ঘােগ্য নেহােৱা | অৱগ (স) অগতি, যোং। (স.শ.) একোৰে যােগ্য নোহােৱা অৱগষ্য (বি) জানিব লগীয়া। পু। (স্ত্রী) অপাত্ৰী। | অৱগামী (বি) অৱগমকাৰী, ৭ কৈগুণ। অপায়, ( স. শ.) আপদ, বিপদ। { লােক, জনাবুয়া মাই। অপাৰ (বি) পাৰ বা সিফালৰ পাতি | অবচনীয়া, (বি। বুলিব নোপোৱা, নথকা, যেনে, অপাৰ সাগৰ, । | গালি-পৰা। অসীম, অনন্ত, যেনে অপাৰ | অৱতাৰ (স.) ভগৱৰ মনুষ্যাদি বি । | রূপে কোনাে আকৃতি গ্রহণ; না । অপু (বি সন্তান নথকা। (স.) | অবয়ৰী (বি) সকলে অ পূর্ণ, সন্তান নথকা লােক। (খ্রীংপু) | সমূদয় দেহ। অপুৎ (বি) গেয়ে নেদেখা-শুনা, | অৱলেপ, (স.শ.) আওহেলা, তুচ্ছতা। আচৰিত । অবলেপে (কি.বি.) অনায়াসে, যা অপেখ) (স.) ইত্ৰৰ সভাৰ নাচ- | | নােহােৱাকৈ। অপেৰী) নিয়াৰ এবিধ এতি। অবাক (বি) অমাত, মাতিৰ নােৱৰা। | সুন্দৰী উপদেবী। এবাচ্যবি) বৰযােগ, লাজ-লগা। অপেক্ষা (স.) বাট-চোৱা কাৰ্য।! (স.) লা-মাত। ( অব্য) তুলনাত; যেনে, ৰামবাট (স.) ৰাটৰ তাৰ ওৰাট। অপেক্ষা খাম ভাল। | পৰাটে (হি বি.) যি পোনে বট নাই অপৈণত, (বি) পূৰঠ নােহােৱ, আপ| সেই পােনে, মাওৰাটে। ইতা। [ নােহোৱা। এৰা,(বি) ধ ন , ই- এচলিত (বি) চলন-চা, চলিত | মতে চলিৰ পৰা। পথয়াসে (কি বি) অনায়াসে, সংশে। | অষে (কি বি) বা নােহােৱাকৈ।
