গোগ্য। { ৩৬১) তােলে। ভােগ্য (বি)ভােগ কৰিবৰ মােগা,ব্যৱ- | ভোট-মৰিচ) (স.) এবি তা হাৰৰ উপযুক্ত। ভােট-মৰীচ, জলকীয়া ভােগৰােৱতী (স.শ.) অতি উত্তম ভােত। (বি) জোং নখ, লাে ৰােপিত মাটি। নােহােৱা; ধাৰ বা চোক নখকা ভােংস,শ.) অনেক লােকে একে চোকা নােহােৱ, ভােত; লগে কৰা ভােজন। | আহাৰ। | কথাৰ মৰ্ম বুজিব নােয়বুটি)। ভােজ (স.শ.) আহাৰ কৰা কাৰ্য্য; ভােলােৰ (বি) শকত, গা ভাৰ। ভোজনী (স.শ.) কোনো পাত্ৰত ভৰি | ভেতাে। বি) জোখা নােহােকা; বামুণক দিয়া অনেক বিধৰ চো। | ৰাৰ বা (চান না, ভোতা। খাদ্য। ভােট (স.শ.) এট। পাৰ্বতীয়া জাতি। ভোদা (বি) আজ, তো। ভােট। (স.) ৰাতি পংকটাত ৰাৰ | ভোবােকাৰ, (বি) ভাঢ়ি-চুলি বঢ়াই থোৱা। হত ভাঙ্গৰ চাকি। ভোটা-তৰা (স. শ.) পুৰতীয় আৰু ভােবােকাৰ কৰি (কি. বি.) তাচি- গধূলি বৰকৈ পােহ দিয়া চাৰি-1 চুলি বঢ়াই। ডীগ ভাঙ্গৰ তৰা। | ভােবােবা (বি) নোমাল, বহুত ললাম- ভোটা(স.শ.ভােটৰ পৰ্বত বা দেশ। যুক্ত। ( পাঠা। ভােট এৰা (সশ.) এবিধ ঢাপত ৰোৱা 1 ভেবেল। (স. শ,। নােমাল, ভাৰৰ গছ, বালী এৰা। (কাম)। ভােস, শ.) চকুৰ পিৰকটিৰ নােম। ভেটোকা (বি)লােঠোদা,চুটি আৰু | ভোমাল (স. বা.) তােমােলা - লকৈ ফুট।। ভােটোলা গ-শকত। [খ বা ঘা। ভােটশুটি (স.শ) হাওঁফাওত হােৱা | ভােমােৰা স. .) এবিধ ফুলৰ যে ছােটভােটনি (বি) অর্জণীয়া পেটৰ ৰা পিয়। কলাবণীয় পত; এৰি মুখ। ভিতৰতে অস্পষ্টকৈ কোৱা । গছ; তাৰ গুটি, ইৰা। কথাৰ শব্দ। ডােমেলা (বি) ভাৰ বি-মূত, বৰ, ভােটকােটা (অ,ধা.) অণীয়। পেটৰ | Fটা থা; পেটত কথা না, দৰে মাত , মূখৰ ভিতৰতে অল্প- হৰ হৰীয়া (স. শ.) তাৰ যিকা ; কৈ কথা । | যেনে,চালত এট। গেলাে আছে
