লেকা। তেৰা ) ডেীয় ) me as ক. কম । T পঠাই। ভেৰা। ( ৩৫৯ ] ছেলে। } (বি) বেকা, জus | ভেবে। (স.) গেজেৰি, শী। ! ভেবেৰি বতৰ ওপৰলৈ উঠা মল। তেচেলি (স.) খলিহা-মাছ। হল। | ভেদ (স.) আয়ম, খােৱা-খাত মৰ ভেচভেচীয়া (বি) নির্থক, নিষ্ফল ; | লােৰ নিচিনা আচৰণ। যেনে,সকলাে উদ্যোগ,ভেচলভী | ডেমো (বি) বেকা, যেকো। ভেজ, (এ. ) ভিতৰলৈকে সােম, | ভে, (স.) গেদ; ধাতু পাগত ওপৰে তিয়াই ভিতৰ পা, পানীত | দিওঁতে ওলোৱা মল; বােকা খাটে)। বা গােব। [কৰাৰ ৰেচ। ভেজ। (স. ধা) চেচা পানী মিলাই ভেৰণ (স.) নাও- আদি ৰহাৰ তপত পানী শীতল কর। (স.শ.) | ভেণি (স.. বােকা-গােৰৰ-আদিৰে আওজন, হেঁচা, ভৰ; ঢােকা। ভেটভেটীয়া(বিপানী সােমাই ওফলা; | ভেৰণীয়া (বি) ভেৰণ দিবলৈ লােৱা । হি তাে আৰু কোমল হােৱা; ভেকুটি (স.) ধেমালিত কৰা যেনে শােবে ধৰিলে মানুহ ভেট- অঙ্গভঙ্গি, হাত-মুখ-আদি বেকা ভেটীয়া হয়। কৰি কৰা ধেমালি ; ধেমালিৰ ডেটি (স.) ডেট ফুল। নিমিতে ধৰা মিছ। ভাও। ভেদ (স.) এভেদ, বিভিন্নত ; পেট | ভেকুটীয়া (বি) ভেকুট কৰা, | ধেমেলীয়া। চলা ৰােগ। (অথা.) ভিতৰলৈকে | প্রবেশ কৰ, মাজলৈকে সােমা। | ভেৰি (স.) এবিধ তাৰ পেপা। (স.) ভিতৰলৈ সােমাই পীড়া ভেৰেহা (বি) পু আৰু কোমল, তেল | ধৰি কোমল হােৱা(গাছ খাটে)। দি; যেনে, তাৰ কথাই হৃদয় | তেৰেীয়া) (বি)বােকাৰ নিচিন। ভেসে। ভেদালী (স ) এবিধ দৰত দিয়া । ভেঙেৰীয়া ) কোমল, ভৰি দিলে দুর্গছি লতা। | বহি যােবা। [মাত)। ভেবা (বি) নির্বোধ, জলা, হাবাং। তেল (স.) মানুহৰ শৰীৰ (ভকতীয়া) ভেনুৱা(ভিয়াতু, ভীত, সাহ-নথকা, ছেলে (স.) এবিধ গছ। যেনে, বুেৱা ৰ; আলা, ভেলো ছবি তো, আজ, টোৰ একো নানা; যেনে,তেলুৱা লৰা।। নােহোৱা; (ী) জেলে।
