বহুকী। [ ৩১৬ বাওঁকা।। এটাতকৈ অধিক অর্থ বুজোৱা পিতৃৰ বালাই-আদিৰবয়সে ভাৰ অবস্থা। জীয়েক। সেখানেৰে মতামত। ৰহৰী ) (বি) বহুত কথা-কোৱা, | বাই-দেও, (স. শ.) জ্যেঠা ভগিনীক বহুভাষী ) বব কাকি। বাইং (স. শ.) আভকতীয়া 'আহম- বহুমূল্য। বিলাকৰ ফোতিষীয়া। | (বি) অধিক ধন লগ।। | বাইশ, (চ) (সং) দুই অধিক কুৰি। বহুমূলীয়া বাউ, (সশ) খৰাহি-পাচিৰ মুখত ৰন্ধ। বহল (বি) অধিক, বিস্তৰ; নানা; | কামী। বিস্তৃত; ব্যাপ্ত। | বাউ ) বহু পৰিমাণে ) (কি.বি) অধিক বৰূপে ) ৰূপে, সৰহকৈ । বাউন। (স.) কটীয়া হৈ থকা বয়সীয়া বহ (স) লােকৰ ৰাৰ উপবেশন | মাহ; (স্ত্রী) বাউনী। কৰা, আসনত স্থিৰ কৰ; হেঁচি বাউল । (বি) বাহুল,উন্মত্ত,বলিয়া; তললৈ সুমা, দবা, নত কৰ! | | (স, শ.) ৰ লগাৰৰ নিমিত্তে ! বাউলা) (স্ত্রী) বাউলী। ধেমেলীয়া-কথাকোৱা আৰু অনেক! বাউল (স.) বলিয়া মাহ; (স্ত্রী)। ভাওনােৰা মানুহ। | বাউলী। [চেপেন। বহলি (গু, শ.) বহুৱাৰ আচৰণ বা বালি (স.) টো নমােৰ লােৰ কথা। বাউসি (স.) কান্ধৰ নাম আৰু হাতৰ বহি (সশ) অলি, তুই। ঠাৰিৰ গুৰি ভাগ ; দৰা পৰণি, চালৰ গতিত বা খে। | বাউ-ধাম, সে-শ.) এবিধ ধান। ব জয়, বুকু। ||বা " চোৰ।। বা (অব) নাইবা, দুইৰ এক (স. ধা) | বাও-খা ) বাৰে চলা, (নাও); নজলেৰে | বাণী (স.) পােয়ালি উৎপাদনৰ চহা; বা, বাকৰ; খাটনিত | শক্তি না ভিমা ; অহৰা লৰা। নিযুক্ত কৰা । (সশ) বতাহ। বাং-পিটা (বি) বৰকৈ মাৰ, গৰ। (ক) বাওঁতা, (স্ত্রী) তী। | বাওঁ (বি) সোঁফালৰ বিপৰীত। ৰাই (সশ) জ্যেষ্ঠা ভগিনী, একে। বাক (স.) থানৰ জৰি কঢ়ি
