পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩৩৬

| ঠপতীয়া । [ ০৮ ) । ৰঠা-পতীয়া (বি) ঠাৰ আগৰ দৰে ৰা (স শ) ইক-জাতিৰ এৰিধ সৰু চেপেটা আৰু কমে আগলৈ ঠেক। তৃণ; বনি, নভজা মাটি। বঠি (দশ) ধূপ খুচি দিয়া ওখ সঁজুলি | বনি (স.) বতাৰে আবৃত মাটি। মৈদাৰ বা ৰোৰ কাঠ; গঢ়, বতাহ, (স.) চলি থকা বায়ু। কৃতি ( নিন্দাত)। | বতাহী ৰি) ৰহৰ দৰে বেগী ; বড় (স. শ১ ৰান্ধিবৰ নিমিতে কল- | অস্থিৰ, চঞ্চল, (স্ত্রী)। শাহ মাটি কৰা লাৰু। (বি) বৃহৎ, | তুৱা (বি) বাতে থা; অধম, বেম্ব। ভাৰ; বৰ।। বত্রিশ, (চ) (সং) একুৰি বাৰ। বড়, )(স.) বট, এবিধ বগা | বস ৬ সেশ) টোৰ গৰু, দামুৰি; বযােৎসৰ্গৰ মাইকী গৰু চাৰি বড়-গছ, আঠা ওলোৱা গছ। জনী। বড়, বড়, বড় “বৰশী” “ব” ; | বৎসৰ, (চ) (সশ) বছৰ, বাৰ মাহ । “ব” চোৱা। বৎসল(চ)(বি)মৰমিয়া, চেনেহ-কৰা। বঢ়নী (স.) খান বানােতে খুবলিলৈ | বদতি (স.) কোৱা। ১ ধান ঠেলি দিয়া মাৰি। বদ (স ) মুখ। ঢ়া (স.)গৰ দীঘল কৰ; ওপ-| বদান্ত (বি) ৰৰ মানী, বলী-দানী। বলৈ ৰা আগলৈ ঠেল। (বি) উত্তম! বদিয়াৰ (সশ)বাদ-দিওঁতা,দোষাৰােপ | খে, আনতকৈ অধিক বা ভাল। | কৰে; দমৰাগৰু-খুন্দাতা। বাঢ়ি (স.) এজনে আনজনলৈ | গৰুৰাতো (কাম)। | খেদি যােবাকাৰ্য, পৰশৰে বিৰ| বীমা (বি) দৰত ৰা এগৰত পৰা। লৈ আগ বঢ়া কাৰ্য। সেশ) বােপিত হােৱা মতা বঢ়িয়া (বি) উত্তম, বৰ ভাল। জী) ৰদীয়ানী। বণিয়া (স.) বেপাৰী। বহু (বি) নৰাে, ৰ না, ৰত (স.)ৰ ৰা বৰষুণ হােৱা | সােব। কাল, কালৰ অৱস্থা; কোনাে এক ব (ৰি) ৰ মুকলি নােহাের। শ লিবৰ বা চপাৰৰ সময়। | ৰং, (কথা.) এন আৰ, হত । কালি, (স.) কোনাে এক শ (স.) হত্যা, এ-না, মাণ। আচিপাৰৰ সময়। (সবধোগ; ) তী;