| ঠপতীয়া । [ ০৮ )
।
ৰঠা-পতীয়া (বি) ঠাৰ আগৰ দৰে ৰা (স শ) ইক-জাতিৰ এৰিধ সৰু
চেপেটা আৰু কমে আগলৈ ঠেক। তৃণ; বনি, নভজা মাটি।
বঠি (দশ) ধূপ খুচি দিয়া ওখ সঁজুলি | বনি (স.) বতাৰে আবৃত মাটি।
মৈদাৰ বা ৰোৰ কাঠ; গঢ়, বতাহ, (স.) চলি থকা বায়ু।
কৃতি ( নিন্দাত)। | বতাহী ৰি) ৰহৰ দৰে বেগী ;
বড় (স. শ১ ৰান্ধিবৰ নিমিতে কল- | অস্থিৰ, চঞ্চল, (স্ত্রী)।
শাহ মাটি কৰা লাৰু। (বি) বৃহৎ, | তুৱা (বি) বাতে থা; অধম, বেম্ব।
ভাৰ; বৰ।।
বত্রিশ, (চ) (সং) একুৰি বাৰ।
বড়, )(স.) বট, এবিধ বগা | বস ৬ সেশ) টোৰ গৰু, দামুৰি;
বযােৎসৰ্গৰ মাইকী গৰু চাৰি
বড়-গছ, আঠা ওলোৱা গছ।
জনী।
বড়, বড়, বড় “বৰশী” “ব” ;
| বৎসৰ, (চ) (সশ) বছৰ, বাৰ মাহ ।
“ব” চোৱা।
বৎসল(চ)(বি)মৰমিয়া, চেনেহ-কৰা।
বঢ়নী (স.) খান বানােতে খুবলিলৈ | বদতি (স.) কোৱা। ১
ধান ঠেলি দিয়া মাৰি।
বদ (স ) মুখ।
ঢ়া (স.)গৰ দীঘল কৰ; ওপ-| বদান্ত (বি) ৰৰ মানী, বলী-দানী।
বলৈ ৰা আগলৈ ঠেল। (বি) উত্তম! বদিয়াৰ (সশ)বাদ-দিওঁতা,দোষাৰােপ
| খে, আনতকৈ অধিক বা ভাল। | কৰে; দমৰাগৰু-খুন্দাতা।
বাঢ়ি (স.) এজনে আনজনলৈ | গৰুৰাতো (কাম)।
| খেদি যােবাকাৰ্য, পৰশৰে বিৰ| বীমা (বি) দৰত ৰা এগৰত পৰা।
লৈ আগ বঢ়া কাৰ্য।
সেশ) বােপিত হােৱা মতা
বঢ়িয়া (বি) উত্তম, বৰ ভাল।
জী) ৰদীয়ানী।
বণিয়া (স.) বেপাৰী। বহু (বি) নৰাে, ৰ না,
ৰত (স.)ৰ ৰা বৰষুণ হােৱা | সােব।
কাল, কালৰ অৱস্থা; কোনাে এক ব (ৰি) ৰ মুকলি নােহাের।
শ লিবৰ বা চপাৰৰ সময়। | ৰং, (কথা.) এন আৰ, হত ।
কালি, (স.) কোনাে এক শ
(স.) হত্যা, এ-না, মাণ।
আচিপাৰৰ সময়।
(সবধোগ; ) তী;
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩৩৬
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
