বে। ( ৩০৩ কোপালি। মোতে)লপ ৰাৰ মুৰলৈ ফেলাই (*) খুৰ লগাে গত সংগ ৰাসংখ্যা শাৰ পাচত দিয়া | খােৰ , তান। শ; যে, মাছৰ তাল | ফৈস ) , একে পি এতি কু ৰ বুৰলৈ কেবি | পৰা লােৰু সমূহ। যেনে, মাছ দেৰি। | ীৈয়া (বি) কোনাে এক ।ৈ কেৰিয়াৰে (স.) এনে আম | চেচনি (স.) টানকৈ ? এন সমান হলে সেটা; | লােৰ বা সাণৰ শ। এনে খান এনেৰে ফুৰিবলৈ ৰা | ফেটিকো (.) কেচে , যি কৰিবলৈ কৰা উগ। । । । ফো (স.) কে এ | টে (স.) ফালত বা গত সােরশন-বি বি; আন (a) এর, আননএর পালা গা শট। আ ঠা ); ঠেং বহলাই খােৰ | ফোটা) (বি) কোট, কোট , পাতিহা নৰে । | | কোটাল) একা। কেনো -কোলা (স.) কালৰ | কোপ (স.) চুলাৰ বি; কেননা ইফালেই ঠেং ৈলৰাক হওয়া | বৰ ভিতৰৰ ভাগ। | কোপনি (স. শ.) কেপোয়া ; ফেৰেনি (স.) গছৰ দুটা ভালৰ কোপোৰ খ; পৰিমৰ কাৰণে জন্য, এটা ভাল বেলেগ হৈ খৰকৈ লােৱা চুটি উপায়। যােকাঠাই। (আল-আমি।| কোপ (খ) পৰিমৰ কাৰণে ফেন্টো (বি) একে গুৰিৰপৰা খৰকৈ চুট উশাহ ল। | ওলাই বেলেগ হৈ যােব, (গছৰ পােকৰ (স.) সাপেজেৰে মাকে (ভাগ। ফেফেীয়া)(বি) মেৰাকৈ ওলি! দিশ। | কোণত, (স.)এৰি ঠোৎ ৰে ফেৰেীয়া ৰকা, (তাহ)। | কোপাল) (বিকেপি-মু, তিত ফেফেৰ-কৰে। (ক্রি. বি) সো-সাে | ফোপােল । ফেফেৰে কবি, অৰিলে | | ফোনালি (বি) সস বি , (তাই সাত )। প, ন মোহা।
