পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩২৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

- এলো। [ ২৯০ ) প্রাণেশ্বৰ সেশ) প্রাণনা, মী। | এনীয় (বি)খুৰিৰ ঘােগ্য; বানীয় এাণ টকি এাণপণেদেহলৈ নেচাই, এতি (বি) , মগা। | বৰমেৰে। [প্রাণ এৰণ। থিয় (বি) মৰমৰ, চেনেহৰ। (স.) প্রাণ-ত্যাগ, (স. শ. অপােন ইৰে। ৰাম, পৈ; (জী পিয়া। প্রাণ-দণ্ড ( শ.) প্রাণ মৰা শান্তি। | (বি) সৎ, আনন্দিত, ৰং পােয়। প্রাণনা(স.)জীৱনৰ গৰাকী, স্বামী প্রীতি সেশ) থে, চেনেহ ও আনন। প্রাণপণে (কি. বি.) এ টাকি, গে (স.) মৰা মানুহৰ অন্য; ৰৰ শ্ৰম কৰি। [হ। | ভূত। (বৰ কাৰ্য। এ-বি (বি) ৫াণ সমান চেনে- | যেতক্রিয়া (স.) মৃতকৰ উদ্দেশে। এ-ৰা (সশ) প্রাথৰ জীৱনৰ | প্ৰেকাৰ (যি ভূতৰ নিচিনা, জপ বাহ। এে (স. শ. প্রীতি, মম। কেন। প্রাণ, বিয়ােগ, (জে)(সশ) মৰমৃত্যু। | খেমালাপ (স.*.) মতা-তিৰােতা বা প্রাণ-কাতৰে (জি. বি.) এ কি, দুজন বন্ধুরে খতিৰেকৰা কথােপ- এ পৰ্য্য দু দি, (টান। প্রেমাশ (বি) প্রিয়, মৰমৰ।(স.) পৰিমত খাটে )। | থিয় পাজ, মৰমৰ লোক। এল)। | থেৰণ (স.শ) পঠোৱা কাৰ্য, পঠাওন ((শ ৰাতিপুৱা, প্ৰভাত খেৰিত (বি) পঠোৱা। এতকাল) | গোটী (বি প্রকাশিত, বক, সৰু এর (পিপা, মা।। | লােরে না। (বাে । এপ্তি (শ) পান, লাভ। Tাৱিত, (বি) পানীৰে পূৰ হােৱা, তল এপ্য (বি) পালা । (স.)1ীহা (স. শ.) -খাপৰি। | পাৰীয়ান । এর (বি) সৰগ, কিমসকলে । আলি (স.) পচিত। | Tই (স.) তা তেল, লেই। এ কি যি কি সত। {ফইস . ) আয়, তে, ফা। এ (স.) এনাফ, শা, খােম। ফহি (বি) সৰু ৰা পাতকৈ(ফা এক (স.) খােলা, মনীয়। বাং-কাঠ)। এন)দখেন; চিতি। হিয়া। স. বা.) পাতলকৈ চাল।