পাচে-পাচে। ( ২৭৩ ) পাবােগ । পােষ্যে ) কোনাে এজনৰ | পাইনা (শ) নি যা গিফালে, নিচেই ওচৰতে, | পাট অগােনা। ( শােক। (গতিত খাটে । | পাট প (স.শ.) পাক পাছফালে (অব) পিঠালে, মুখৰ | পাইয়ালৈ (স) ৰাৰ ৰ বী। বিনীত নিবে। এবি বলা মু মাই, পাছ-ভৰি (বি) পাচ-হোঁহ, পাচলৈ | সখিয়তীৰাই। | মােৰা, অনিক। [ক। পাঠ ( শ পঢ়ন, পবি-পঢ়া ; পাচ, হেঁহৰু, পাচলৈ যা, পাছলৈ গতি কোন প্রতি কোনাে এক বা পাট, (স.) দুনি-পাত-খােৱা পলু বিক শ লি লি থাকে। সূত; পাত চেপেটা কাঠ। পঢ়িবলৈ দিয়া শিনি; একে ৰাৰ সিংহাসন; নাৰ ভিতৰত ৰাৰতে পঢ়িবলৈ নিপ- দিয়া মাটিৰ চাক। (উপ) কোনাে এমি পুখি ; কাৰু কি চেপেটা দীঘল ব বুলােৱা শৰ সাধন কৰিব না। তার পাচত ব্যৰত মাত; যেনে, যা নিয়ম। পাট সৰু ৰা ভাল তেনে বহু পাঠক (স.) পাতা। এ পাঠ। বুজাৰলৈ পাটি হয়। যেনে, ঠা পাঠ', 'শ) এন এ একা | লিখা পাঠ কথা। [ পাটি। | পাঠ্য (বি) পঢ়িব লগীয়া; আতিৰলৈ পার (সশ) পাৰ কাঠীৰে সজ পাঠশাল (স.) পাখালি। শষ্যাত পৰা মিহি চাৰি; শয্যা। পা (লশ তামােলৰ শাক চেযােয় পাটা ঢৰা (স.) ঢাৰি ওপৰত পান। | এৰিখ পাত; সেই পাতা । | সি এবি । । খো খাৰৰ নিমিতে কুটি বাটি পাটীলৈ (স.) পাপী সাজিবলৈ কী। জেৰে মিহলাই তা পান। কৰা এৰি বন। পাশাৱাই * চোখ। পাট ( বিই থাকে যাত। এর মুখিটনি গান। পাক (স.) এবং পাৰ | (খী পা-শহুৰী। | পাণ্ড ) (স) মূত, গাৰ ছাল পাই (স.) পাটৰ চাৰ ওপ- | পাতৃ-ৰােগ আৰু ই হল স । | হাের এৰি কে।
