নলাে। | | ২৪৪ ) নাইনি। নালাে সেশ) মানুহৰ ঠাই, পৃথিৱী। | নৰা (সশ) এৰি গাহৰি নিচিনা নবহি (সশ) সিংহৰ মূৰ, মানুহ | মুখেৰে পাচ-নখীয়া সৰু বগা । গা লৈ বিষ্ণু ৰা এক অৱতাৰ; | নৱনিধি (স.) নৱৰ মহামূল্য বা এৰি গছ। | অলঙ্কাৰ বিশেষ। ন (স.) দাই নিয়া খান মুঢ়া ; | নৱনীত, (ক শ.) লং, মাখন। নশি (স. •1) ধানৰ নৰা থকা ঠাই। | ন (সং) ন সংখ্যা-পূৰক, নটাৰ • নৰভগ, (স.) এবিধ গছ; তাফুল।। শেষটো। ন (স শ. অ, নীচ বা দুমাহ।| নৱমী (স শ.) ন সংখ্যাৰ তিথি। নগৰী (স.) নৰা-দেশৰপৰা অনা | নত্ব (স.) হীৰা-পানা আদি ন বি এৰি গছ; তাৰ টি। মূল্যবান বাখৰ লগাই প্রস্তত কৰা নৰিয়া (বি) বােগ, কশা। (সশ) | এবিধ ৰাজ অলঙ্কাৰ; বিক্রমা- শীড়িত মানুহযীপুং); ৰােগ।। দিত্য সভাৰ নজনা পণ্ডিত। | নষ্ট (বি) নাশ-পােৱা; যে হােয়; | হানি-পােৰা। [ড়ি। তাং “লাং তাং গাে।। | ন (4) নাকত উজোৰা পা নৰ (বি) লেটিপেটি, মিহলি, পতিত, | নংস শ.) এৰি ৰা, আর | (জাতিত খাটে)। [ জাতিৰ তৃণ।| আৰু দৰবত স্লিা এবিধ মুল।। নল সে.) এবিং ফোপােলা খাগৰি নক্ষত্র (ক শ.) তৰা; চন্ত্রে আপােনাৰ না , সে শ.) কুবেৰৰ পুত্র। | পথত নাতে এতিদিন বা ননি (শ) নলৰ হৰি। কৰা এক অধিক আৰু না (স.) নলৰ নিচিনা দী | শাইল । এটা। | পোেলা । পদুমৰ ঠাৰি। | নাই (স.) ম যে গত এক নচি (স.) বােখােত চিলি | শ খােল বা পাত। পােনই গােৰা মাৰি। ওপর লৰা -পেটৰ ৰে নবী (স) নোৱাৰােৰা লগাই | | পৰা ওলােৱা এল । খোৱা-টনা ফোপােলা শীল ব; | নাইকিয়া (ৰি নথকা,(এটা সংজ্ঞা নেলী। [নলীয়া কটা। | শাৰ পাচত থাকে যে, না নীয়(f)গােটা না-লগােৰ; যেনে, নাইকিয়া যায়। নখে (স. শ) ।
