খনি। (২০ ) নতুনকৈ। উচ্চাৰণত তাৰ কোনাে ভাৰত | নগৰীয়া (বি) নগৰত এক, নগৰৰ। অধিবৰূপে লগা খুলা। । (স.) নগৰৰ যায়। ধ্বনি (সশ) অর্থহীন শব্দ, আত | নগ(স.) শিৱসাগৰৰ পূৰ-ফালৰ আদিৰ পৰা ওলােৱা মাত। | পর্বততা একাতি প্রায় নাঠা ধ্বনিত, (বি) ধ্বনিৰে পূৰ; যেনে, মানুহ; (ী) নাগিনী। | হিলৈৰ শষেৰে আকাশ ধ্বনিত | নগা-টো (স.) এৰি গই আৰু হৈছে। | তাৰ টোকল। নগা-চাৰি (স.) এৰি ৰহণ কৰে | স বাহৰ গৰি। | নগ-মাকে (স.) নগাই কৰা এবি ন (ক্রি. বি.) নিষেধ বা অভাৱ-বুজোৱা | ভাঠ কাপােৰ। মাত, যেনে, নহ, নকৰিবি। | নও, বিদাত (কিলি) অনেকগশৰ (বি) নতুন। (সঃ) এক কম দহ। গালী-শপনী পাৰ; পান । নকৰিবৰ, চকৰি (স.) কাৰ্য্যৰ | নৰ-শান্তি (সশ) উগ্র শাড়ি, তা ১ ব্যাঘাত কৰ, আকাল । । | ও। নকৈ (কি বি) নতুনকৈ, ঘনাই। | নলা (স.) পালিৰৰ মৰা , নং (স.) আঙ্গুলিৰ আগৰ হাৰু, পদূলি ভেটা মাৰি। ৰে টান আৰু ঢোকা ভাগ। | নচুৱা (স.) নাত নিযুক্ত কর। নং- (স শ.) মাহৰ নৰ গুৰি | নচেত (ক্রি. বি. যদি এনে নহয় ভাগত থকা অচলৰ নিচিনা নাই। বগা সাচ। [ এৰি ৰােগ।| নই (স.) নাঠো; এজাতি মা। নখ, চুক। (স.) নখৰ চুত ঘা হােৱা, | ননী (স.) নট-নাতিৰ ভিৰােগ। নগমে (জিবি) তেনেই সমূলিনিগমে।| নাটনী। নগৰ, । (সশ) ৰাজধানী, গুৰি, ] - ? (স) নাচনী; যেগ। নগৰী ৰা থকা ঠাই। | নচুৱা (স ) তিৰােবাৰৰ ৰে নগৰ (স.) কোনাে ৰ ধৰিবৰ লৈ না । কাৰণে তাৰ কাণত লগােৱা ৰেতৰ | নতুৰ (বি)ন, পুৰৰি নােহ, নবীন। লাঠি, কণাৰি। | নতুনকৈ (কি ৰি) নকৈ, নাকো।
