বােন। ( ২১ ] ভােলা। তেৰাণ (স) চাৰি ফুৰি তিনি। | তেহে পস ইয়াৰ পৰা তেল তিল, সৰিয়হ বা আন ৰৰ পৰ, সিফালৰ পৰা। ৩টিৰ পিছত ৰস। এ ছাল | তেহেলৈ (স) সিকান, অলপ আৰু মহৰ মাজত থকা এৰিখ | আঁতৰলৈ। বগা তেলেতী ৰা, চবি। | তােৰ (দশ) শদিৰ টোপােলা তেলা (বি) তেল-যুক্ত। | ৰ এৰিং ৰহৰ কাঠৰ সজুলি। তেলী-ছাই (স.) তেলেৰে মিহলি | তােৰ ( ১ তােত ভৰি ৰায়। ছাই, চাকিৰ ছাই। তােৰল (স) বলে তাৰ বাত তেলীয়া (বি) তেল লগা, তেলশন। ফুল ধৰা অলপ ৰা বৰণীয়া এবিধ (স.) তেল-বেচা। ল; তাৰ গছ। তেলীয়া-শাৰে (স.)ৰজাতিৰ | তােল (স) দা, থিয় কৰ; ডান এৰিখ চাই। [ ৰা ঠাই। | দীঘল কৰ; মাটিৰ তলৰপৰা তেলী-শান্ (সশ) তেলপেৰা যতন | | ওপৰলৈ আন, উজালা সই তেলেতীয়া (বি) তেলৰ আখাদ থকা; কর, যায় , (নত খাটে); | তেলৰ দৰে পিছল। গছৰ পৰা ছিলি একে গণ , তেলা) (বি) চিকচিকীয়া ফল, (ফুল)। (ক, খ) ভােলা । তেল-কলীয়া) (মাহত খাটে)। (ী) তাে ! তেলগা(স.) এবিধ কলা-বৰীয়া | তােল ( স) ভােলা কাৰ্য।। চৰাই। ৰেত হােৱা মলি। তােলশিৰিয়া (স.) পুলাস, ভেলচিকটি (স) তেল লাগি কাপাে- | হােৱালীৰ কা-কাল হােত তেলৰিয়লী (বি) তেল সানি পৰিষাৰ| | কৰ। উৎসৱ। “নােৱই-ভােলনি কৰা (মাহত খাটে )। চোৰা। তেলটুপি সে. শ) এবিধ নৈৰ গৰৰ তােলনীয় (বি) ভাজৰ দীঘল কৰি গতিত থকা সৰু চৰাই।। | | সানি-পে লােৱা, (সকান তেতেলীয়া (বি) তেলেৰে ভিত। | খাটে); আনৰ লৰাক তাৰ-শীল তেহে (কি বি) তেনেহলে হে; সেই কৰি আপােনাৰ সন পে কথা হলত হে। [ত। লােৱ, (পিতৃমাতৃ)। (ত্যাদি। তেহে (স) ইয়াৰ পৰা অলপ | জেলা ( ) আনৰ হই ,
