ভিীমতি। । ২০৮ ) তুমি। তিৰীমতি (বি) দুর্বল; ভয়াতুৰ | তীখৰ চিৎ (বি) উদ্যোগী, চোষা, (তিৰােতা খাটে। শহিল। ১ তিৰী-লগীয়া (বি) ভাৰ্যা , উদা-1 তাখা (স.) এবিধ টান চোকা সীন নােহােৱা। [জা। | বাহু, খ,ক। তিৰােতা (স.) ভীমাইকী মানুহ | তখ-মখৰা) (বি) চোকা; উগ্র তিৰোতা-সে (বি) ভাষাত বৰ | তীখা-মােখ।) বৰ খাল। অনুৰক্ত, ভাষাৰ ৰশ, সী-জিত। | তীখাল (বি) ভালগােৱা, চোষা। তিৰবিৰ) (স.) জলমল, *পি | তীর (বি) ঢােকা, উগ্র, এল, তাৰ। তিৰি থকা ৰাতি। তীব্রতা (ও ) তীব্র অণ। তিৰবিৰণি) (স.) জিলিকনি, তী, (শ) নৈৰ গতি, পাৰ। তিৰিণি চকমকনি। তী (স.) পৰিত্ৰ ঠাই, পুৰ গান। | তীর্থযাত্রা (স.) পুখ-স্থানলৈ গমন। তিৰ বিৰ. (জ)জিলিক,চমকা। | তাজী সশ)পবিত্ৰ ঠাইলৈ যাওঁ। তিৰি " তীর্থো (5) পবিত্র পুখুৰি । তিৰবিৰীয়া)(বি) জিলিকা ভৰ | নৈৰ পানী। [ব তাে । ভিৰিীয়া বৰীয়া। ভীতিহীয়া (বি)ৰৰ ঢোকা আগ বা তিল সে. শ.) এবিধ কু কলা তেল- {ী (0ি) চোকা, খালি; । জয়ে গুটি ; তাৰ গছ; মানুহৰ | তুং ভুনি (স.) উমূলনি, চই। গাত থক। তিলৰ নিচিনা কলা | হুতু (স.) উলমূলা, চই নি। সচি; এতি অংশ। তুহ(স.) খান চোকোৰা। তিলক (স. শ.) ঘূৰণীয়া ফোট। তুকতুকীয়া (বি) বৰ ছিল। তিনি (স. শ.) তিলৰ খেতি ; মৃত্যুৰ | (বি) পৰিপাটি, এলাকা। তিন দিনৰ দিন। মৃতকৰ উদ্দেশে তুচ্ছ (বি) সামান্স, নীচ। কৰা ক্য। তুজ (স.) অৱহেলা, অসন্মান, তিলেক । তুতি নতি (স.) ত আৰু সে ১ | তুভি (4) vাম পৰা । তি, (অ, ধা.) এক, ৰাস কর। | এৰি সেউজীয়া ৰ। তিহাে "ভি "চোৰ।। তুমি (স) যাক কোৱা যায় যে • ) কেক। তিলেকমন
