কাশন। মূৰি | [ ১৭৪) লেনি। মুৰি (স.) কামৰ অধিকতা, বনৰ | জুলু (ৰি । ৰিমৰ, ৰেৰেৰে মূৰ হেঁচা ; এবি হল। শােক।] ঘুমাই না। [সলি। (বি) শীতল, চেঁচা; খং নথকা | জকি (স.) পানীৰ যুৱলিত চাৰ শাত; লেহেম। (স.) শীতলতা, | মাৰি সৰু মাছ-ধৰা এৰি কাৰ তাপৰ ভাৰ; তল ঠাই; বাড়ি | লৈ (স.) মেলি বহলাের - ৰৰ নিমিত্তে শাঠি দি বা মৰা- | আলিৰ আৰু তনীৰ না। ৰণি (স.) হ শাত কৰা কাণ। | হাল (স.) ভূই-শাল, সদাই ( (স .)ণতল ক। ধৰা ঠাই। | [শােহ। ৰি ) (স.) পৰ্বতৰপৰা বৈ অহা | জেউতি, স. শ.) তোতি, একাশ, বুৰি ) সকান, নিৰা। | দেউৰ (স.) লৰাই ৰা আউট, কুৰি (স) হাবিত কোনাে ব্য। খােজা বা নেপােত লৰাৰ বাঠাইৰ চিন ৰাখিবলৈ ও বণৰ | আগ গােটাই দিয়া গাঁঠি; মুগা- | জেওৰা (স.) পাতলকৈ গোঁ পুতি পনু নামি নাহিবলৈ গছত খেৰ | সূচি ৰৈ দিয়া চাপৰ বেৰা। | মেৰাই দিয়া যায়। | কােং (স.) পাত না কাইট কলা, (বি) কী, দুৰ্বল ; চহকী | নিচিনাইটযুঠাল-ঠেলি। ৩টি দুখীয়া হােৱা। | লেংজেদীয়া (বি) নেৰ নিচিনা; কলি (স.) গাৰপৰা বৈ যােৱা | | ফাইটায়। ঘাষৰ পানীৰ খাৰা। সে (ক) সেমে না কলি-পুৰি (বি)ৰকৈ তিতা, পানী। অলপকৈ তিত, মাটিত খাটে )। কেনি (স.) অলপ তিতা , ৰে (কি.বি.) বীৰে লাহে-লাহে। | আর্বতা, (মাটিত খাটে)। ৰীয়া (বি) শুকান গুৰি নিচিনা, | জেকা (ৰি, আ, সেমেকা, (মাটি)। কাৰৰ গাত কেও নলগা। | জেকেটমেকেট (বি) এা এটি, শালি কৰে (কি.বি) শুকান গুড়ি । অলপকৈ খামেৰে তিতা। ফৰে শালী হৈ, (পৰাত খাটে ।| জেগেলা (বি) গেল-পা ৰৰে পূৰ লীয়া (বি) অ, পানী ৰা জেল | মলিন, (ঠা)। [া ৰ যে। নিচিনা। || কেনি (শ) লেংৰিলা,একেলগে।
